Καλλιέργειες αγριαγκινάρας στην Ρουμανία συνδράμει το Εργαστηρίο Γεωργίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Καλλιέργειες αγριαγκινάρας στην Ρουμανία συνδράμει το Εργαστηρίο Γεωργίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Στη Ρουμανία έχει επεκτείνει τη δράση του το Εργαστήριο Γεωργίας του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, το οποίο με την ιδιότητα του συμβούλου, υλοποιεί στη βαλκανική αυτή χώρα ένα πρόγραμμα καλλιέργειας 300.000 στρεμμάτων με αγριαγκινάρα, για την παραγωγή θερμικής και ηλεκτρικής ενέργειας ίσης με αυτή που παράγεται από 300.000 τόνους ισοδύναμου πετρελαίου ετησίως.

Το πρόγραμμα αυτό, που υλοποιείται σε περιοχές της ανατολικής Ρουμανίας είναι, όπως δήλωσε ο διευθυντής του εργαστηρίου, Νίκος Δαναλάτος, το πρώτο από τα μεγάλα έργα που εκπονεί το εργαστήριο, σήμερα, σε γειτονικές χώρες.

Άλλωστε, όπως μας υπενθυμίζει ο κ. Δαναλάτος, το Εργαστήριο Γεωργίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας είναι ο πρώτος δημόσιος χώρος της Ελλάδας που θερμαίνεται με ελληνικό «πετρέλαιο», αφού, όπως είναι γνωστό, παρήγαγε και μεταποίησε σε βιομηχανική βάση το πρώτο ελληνικό στερεό καύσιμο σε μορφή πελλέτας και σήμερα το χρησιμοποιεί για τη θέρμανσή του, με πρώτη ύλη την αγριαγκινάρα.

Τα στερεά καύσιμα σ' αυτή τη μορφή στοχεύουν στην παραγωγή θερμικής ενέργειας, την αντικατάσταση του πετρελαίου θέρμανσης για βιομηχανική και οικιακή χρήση (π.χ. κεντρικές θερμάνσεις, σόμπες, τζάκια, φούρνοι, κτλ) αλλά και την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος σε μονάδες μικρής ή μεγάλης εγκατεστημένης ισχύος (2- >40 Μwe). Κάτι τέτοιο συμβαίνει ήδη σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία, Ιρλανδία κτλ).

Ο πειραματισμός στα λεγόμενα ενεργειακά φυτά ξεκίνησε στην Ελλάδα το 1993 από τον ίδιο τον κ. Δαναλάτο, σύμφωνα με τον οποίο, τα αποτελέσματα των ερευνών ήταν εντυπωσιακά για την ελληνική γεωργία και γενικότερα για την ελληνική οικονομία, με διάφορα ενεργειακά φυτά για την παραγωγή στερεού καυσίμου (όπως αγριαγκινάρα, μίσχανθος, σόργο, κενάφ κτλ).

Η αγριοαγκινάρα είναι ένα πολυετές φυτό, μεσογειακής προέλευσης, καλά προσαρμοσμένο στις ξηροθερμικές συνθήκες της Νότιας Ευρώπης. Η ανάπτυξή της αρχίζει με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου και συνεχίζεται εκμεταλλευόμενη τις βροχές του χειμώνα και της άνοιξης, μέχρι τις αρχές του θέρους, όταν η υγρασία του εδάφους μειώνεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Τότε, το εναέριο τμήμα του φυτού αποξηραίνεται και μπορεί να συγκομισθεί ξηρό την περίοδο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου.

Με τις πρώτες βροχές του Οκτωβρίου παρατηρείται και πάλι ταχεία ανάπτυξη της αγριαγκινάρας που μέσα σε λίγες ημέρες θα έχει και πάλι καλύψει πλήρως το έδαφος, κοκ. Λόγω του γεγονότος, διευκρινίζει ο κ. Δαναλάτος, ότι η αγριαγκινάρα είναι η ίδια ισχυρό ζιζάνιο (εισβολέας) δεν επιτρέπει την ανάπτυξη άλλων ζιζανίων, ενώ σε μακροχρόνια πειράματα δεν εμφανίστηκαν ασθένειες και εχθροί του φυτού, κι έτσι η καλλιέργειά της μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη χρήση φυτοφαρμάκων. Επίσης, η αγριαγκινάρα λόγω του πλούσιου ριζικού της συστήματος που εκμεταλλεύεται άριστα τους εδαφικούς πόρους, χρειάζεται πολύ λιγότερο άζωτο. Η αγριαγκινάρα εκμεταλλεύεται άριστα τις χειμερινές βροχές και δίνει υψηλές αποδόσεις χωρίς άρδευση. Η απόδοση σε ξηρή ουσία κυμαίνεται από 1200-1600 κιλά σε μη αρδευόμενα χωράφια, ενώ με 2-3 αρδεύσεις από τα μέσα Απριλίου μέχρι το τέλος Μαΐου (στην περίοδο αυτή η διαθεσιμότητα νερού είναι υψηλή στις περισσότερες περιοχές) οι αποδόσεις κυμαίνονται από 2500 έως πάνω από 3000 κιλά ξηρής ουσίας ανά στρέμμα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι, σε αντιπαράθεση με άλλες καλλιέργειες, η καλλιέργεια της αγριαγκινάρας έχει πολύ μικρό κόστος.

Οι πελλέτες, εξηγεί ο καθηγητής του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, είναι μικρά κυλινδρικά τεμάχια από συμπιεσμένο ξύλο και στην περίπτωση της αγριαγκινάρας, διαφόρων μεγεθών (π.χ. διαμέτρου 6 mm και μήκους 30 mm) που μπορούν εύκολα να συσκευασθούν, μεταφερθούν με βυτιοφόρα και αποθηκευτούν στους αποθηκευτικούς χώρους, απ' όπου μεταφέρονται αυτόματα για την καύση τους σε υπερσύγχρονους καυστήρες, με αποδόσεις εφάμιλλες αυτών των καυστήρων πετρελαίου, με την επιθυμητή ροή.

Οι πελλέτες έχουν υγρασία περί το 8 % (ειδικό βάρος περί τα 700 κιλά ανά κυβικό μέτρο) και θερμική αξία τέτοια ώστε 2 κιλά να ισοδυναμούν με περίπου 1 λίτρο πετρελαίου.

"Η εγκατάσταση της καλλιέργειας της αγριαγκινάρας- εκτιμά ο κ. Δαναλάτος- θα συμβάλλει στη μείωση της χρήσης των ορυκτών καυσίμων και την κάλυψη των συνεχώς αυξανόμενων ενεργειακών αναγκών από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ασφαλείς και συμβατές με το περιβάλλον και κυρίως όσον αφορά τον περιορισμό του φαινόμενου του θερμοκηπίου και τον περιορισμό των όξινων βροχών, σύμφωνα με τις αποφάσεις των συνόδων του Ρίο Ντι Τζανέιρο και του Κιότο, διότι η αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων με βιομάζα είναι ουδέτερη σε εκπομπές CO2, καθώς η ποσότητα που ελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα μετά την καύση της αφομοιώνεται από το φυτό κατά την φωτοσύνθεση, ενώ από την άλλη πλευρά με την καύση βιομάζας σχεδόν μηδενίζεται η απελευθέρωση θείου (S) στην ατμόσφαιρα".

Πράγματι, αναφέρει ο κ. Δαναλάτος, κατά τη διαδικασία μετατροπής της βιομάζας σε "πράσινη" ενέργεια, όλα τα στοιχεία εκτός του αζώτου, επιστρέφουν ως στάχτη στο έδαφος. Έτσι, δημιουργείται ο σχεδόν κλειστός κύκλος παραγωγής ενέργειας από βιομάζα. Η παγκόσμια έρευνα, που ακόμη εξελίσσεται, έχει δείξει ότι, το περιβάλλον ουδόλως επιβαρύνεται από τις εκπομπές αερίων κατά την παραγωγή ενέργειας από τα βιοκαύσιμα, αλλά και κατά την παραγωγή της βιομάζας.

Οι περιβαλλοντικές εκροές των υπό μελέτη συστημάτων καλλιεργειών με αγριαγκινάρα, προσθέτει ο κ. Δαναλάτος, για παραγωγή βιοενέργειας είναι χαμηλότερες απ' αυτές των παραδοσιακών καλλιεργειών (μείωση νιτρορύπανσης, μείωση φυτοφαρμάκων, διαχείριση νερού, διάβρωση- ερημοποίηση, αύξηση εδαφικής γονιμότητας).

πηγή:agronews.gr