Χαρακτηρίζονται τα χωράφια τους ως δάση και δεν μπορούν να τα δηλώσουν, ούτε να τα καλλιεργήσουν
Ένα μεγάλο και περίπλοκο ζήτημα αυτό των δασικών χαρτών και του χαρακτηρισμού των γαιών ανησυχεί και προβληματίζει έντονα και τους αγρότες και κτηνοτρόφους της Μαγνησίας, καθώς βρέθηκαν να έχουν χαρακτηριστεί δάση οι πατρογονικές τους περιουσίες. Μιλώντας για το θέμα ο πρόεδρος του Γεωπονικού Συλλόγου Μαγνησίας κ. Κώστας Λάμπρος στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Δημήτρη Καρεκλίδη επεσήμανε πως πρόκειται για ένα τεράστιο θέμα, για το οποίο μάλιστα ο τοπικό Σύλλογος έχει στραφεί στο ΣτΕ εναντίον του ΓΕΩΤΕΕ που είναι μέλος του, διεκδικώντας το δίκαιο των αγροτών, δηλαδή να συνεχίσουν να καλλιεργούν τα εδάφη τους και να παράγουν πλούτο για τη χώρα.
Ο κ. Λάμπρος εξήγησε πως έχει δημιουργηθεί ένα πολύ μεγάλο και
περίπλοκο ζήτημα που αφορά στον χαρακτηρισμό εκτάσεων που για χρόνια
ήταν αγροτικές καλλιεργήσιμες εκτάσεις ως δάση.
Εξήγησε ότι καλλιεργητές και της Μαγνησίας, όπως και όλης της χώρας που
έχουν πάρει στην κατοχή τους τις εκτάσεις που καλλιεργούν ή τα
χρησιμοποιούν ως βοσκοτόπια για τα ζώα τους βρίσκονται σε κίνδυνο να τα
χάσουν, καθώς αεροφωτογραφίες του 1945 δείχνουν ότι οι εν λόγω περιοχές
τότε ήταν δάση.
Μάλιστα, επειδή οι τίτλοι ιδιοκτησίας που προέκυψαν από γονικές παροχές,
κληρονομιές, ή αγοραπωλησίες δεν θεωρούνται ισχυροί και ο φόβος να
χαρακτηριστεί μία έκταση, που καλλιεργείται τα τελευταία, τουλάχιστον
50 χρόνια, αλλά στα μέσα του 20ου αιώνα φάνηκε πως ήταν δάσος, ως δασική
είναι μεγάλος.
Το αρμόδιο Υπουργείο ήρθε και με νόμο προσπάθησε να δημιουργήσει ένα
θεσμικό πλαίσιο, το οποίο να προστατεύει αυτούς τους ανθρώπους που
αδικήθηκαν με την προηγούμενη ανάρτηση των δασικών χαρτών και είδαν τις
περιουσίες τους να χαρακτηρίζονται δάση. Ωστόσο δασολόγοι και το ΓΕΩΤΕΕ
στράφηκαν εναντίον αυτού του πλαισίου και κινήθηκαν νομικά στο Συμβούλιο
της Επικρατείας.
Βλέποντας όμως την αδικία που υπάρχει και το παράλογο του ζητήματος,
μιας και οι εν λόγω περιοχές καλλιεργούνται εδώ και πολλά χρόνια και
αποδεδειγμένα δεν είναι δάση, ο Γεωπονικός Σύλλογος στράφηκε εναντίον
του ΓΕΩΤΕΕ, που είναι μέλος του.
Ο κ. Λάμπρος τόνισε πως φάνηκε με την ανάρτηση των δασικών χαρτών να
υπάρχει μία αύξηση του δασικού αποτυπώματος κατά 20% από το 1992 έως και
σήμερα, με αποτέλεσμα το 70% της χώρας θεωρητικά να αποτελείται από
δάσος και το υπόλοιπο από οικιστική δόμηση. «Που είναι οι καλλιέργειες;
Δεν υπάρχουν;» αναρωτήθηκε ο ίδιος, επισημαίνοντας πως μετά την ανάρτηση
των δασικών χαρτών στη Μαγνησία και την ένταση που μπορούσαν να
καταθέσουν ιδιοκτήτες, λύθηκαν ορισμένα μεγάλα προβλήματα για την
περιοχή του Βελεστίνου και του Αλμυρού, όμως το πρόβλημα εξακολουθεί και
είναι έντονο στο Νότιο Πήλιο, αλλά και στην περιοχή του Πουρίου.
Εξηγώντας απλά τι σημαίνει η προβληματική αυτή εξέλιξη ο πρόεδρος του
Γεωπονικού Συλλόγου Μαγνησίας ανέφερε πως «Σκεφτείτε έναν καλλιεργητή
στο Πουρί, που έχει πάρει το χωράφι από τον πατέρα του που κι αυτός το
καλλιεργούσε. Καλλιεργεί τώρα τα δέντρα του, τις κερασιές, τις καστανιές
κα. και του λένε επειδή ο παππούς σου έκανε πριν από 60 και 70 χρόνια
εκχέρσωση της περιοχής, το οικόπεδό σου είναι δάσος και δεν μπορείς ούτε
να το δηλώσεις, ούτε να το καλλιεργήσεις, ούτε να λάβεις επιδοτήσεις
και ουσιαστικά οδηγείς έναν άνθρωπο που μπορεί να είναι και μέλος ενός
συνεταιρισμού και αποφέρει χρήματα στο κράτος, στην ανεργία».
Το εν λόγω θέμα αφορά σε όλη την Ελλάδα, με τον κ. Λάμπρο να δίνει και
το παράδειγμα της Αστυπάλαιας που χαρακτηρίστηκε ως 95% δασική έκταση.
«Δηλαδή εκεί είναι μόνο σπίτια και δάσος; Που είναι οι καλλιέργειες»,
είπε ο ίδιος και συμπλήρωσε πως έχουν περάσει πάνω από 100 χρόνια και
αντί να λυθούν αυτά τα ζητήματα από τις αρμόδιες υπηρεσίες, χρειάζεται
πολιτικές παρεμβάσεις! Τέλος επεσήμανε πως η υπόθεση έχει λάβει τρεις
φορές αναβολή, ωστόσο αναμένεται η εκδίκασή της από το ΣτΕ στις 19
Μαρτίου με τον ίδιο να εύχεται πως θα βρεθεί λύση και οι αγρότες να
συνεχίσουν τη δουλειά τους, όπως και οι κτηνοτρόφοι και να συνεχίσουν
απρόσκοπτα να προσφέρουν πλούτο για τη χώρα.
Προτάσεις για φυτεύσεις στον Βόλο για προστασία από την αέρια ρύπανση
Στο μεταξύ ο κ. Λάμπρος μίλησε και για τις προτάσεις του Γεωπονικού
Συλλόγου, οι οποίες συμπεριλήφθηκαν στο ευρύ πλαίσιο των Επιστημονικών
Φορέων για την αντιμετώπιση της αέριας ρύπανσης.
Ο ίδιος ανέφερε πως μία ουσιαστική πρόταση είναι η αναβάθμιση της
υπηρεσίας Πρασίνου σε Γεωτεχνική Υπηρεσία και η επάνδρωσή της με
προσωπικό, μιας και ο Δήμος Βόλου έχει μεγάλη έκταση και χρειάζεται
συνεχής και επισταμένος έλεγχος των δέντρων και των λουλουδιών, της
περιποίησής τους και της φύτευσης νέων.
Ο κ. Λάμπρος ανέφερε πως προτείνεται η φύτευση δέντρων, που θα
λειτουργήσουν και ως παράγοντες απορρόφησης της αέριας ρύπανσης αλλά και
ως ηχοπροστασία, καθώς τα πλατύφυλλα φυτά έχουν τη δυνατότητα να
λειτουργήσουν και ως ηχοπετάσματα με αυτό τον τρόπο. Ο Σύλλογος πρότεινε
νέες φυτεύσεις δέντρων στον περιφερειακό, αλλά και στις νησίδες των
μεγάλων δρόμων, πρότεινε τη μετατροπή δρόμων σε ήπιας κυκλοφορίας και
την προώθηση του δικτύου ποδηλατοδρόμων με την ταυτόχρονη ενίσχυσή τους
με πράσινο, ώστε να γίνουν τρία γραμμικά πάρκα κι άλλες τρεις- τέσσερις
οδοί ήπιας κυκλοφορίας συνδεόμενες το δίκτυο των ποδηλατοδρόμων.
Παράλληλα προτάθηκε και η φύτευση σε δώματα των δημοσίων υπηρεσιών και
όλους τους παραπάνω λόγους αλλά και για ενεργειακή κάλυψη και διατήρηση
της θερμοκρασίας, προκειμένου να αποφεύγεται το φαινόμενο της θερμικής
αναστροφής, που εγκλωβίζει τον αέρα.
Ακόμη προτάθηκε και η επέκταση των συνθέσεων πρασίνου των κυκλικών
κόμβων και σε άλλα σημεία της πόλης, ενώ στάθηκε ιδιαίτερα ο ίδιος και
στη σημασία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, όχι τόσο της φύτευσης και της
φροντίδας των δέντρων από μεγάλες εταιρείες της πόλης, αλλά και στο
σεβασμό και την φροντίδα των δέντρων από κάθε κάτοικο της περιοχής.
Ταυτόχρονα ο κ. Λάμπρος μίλησε και για το περιβόητο κλάδεμα των δέντρων,
το οποίο έχει προκαλέσει ποικίλα σχόλια, μιας και η εικόνα πολλών
δέντρων στην πόλη μετά το κλάδεμά τους είναι τραγική. Ο ίδιος σχολίασε
πως είναι αυστηρό το κλάδεμα σε πολλά σημεία, όμως αυτό γίνεται καθώς η
υπηρεσία πρασίνου έχει συγκεκριμένο προσωπικό και μια μεγάλη έκταση για
να καλύψει, που σημαίνει πως δεν μπορεί να προχωρά σε τακτικά κλαδέματα,
γι’ αυτό κινείται με ένα πιο «επιθετικό» τρόπο, ώστε να ανανεώσει το
δέντρο.
Επεσήμανε πως διαφορετικό κλάδεμα κάνει κανείς στα δέντρα του κήπου του,
διαφορετικό σε δέντρα εντός αστικού ιστού και κοντά σε σπίτια και
δρόμους.
«Υπάρχει κλάδεμα διαμόρφωσης, κλάδεμα ανανέωσης και το απλό κλάδεμα.
Όταν δεν έχει γίνει για χρόνια κλάδεμα και μια υπηρεσία βρίσκει κόσμο
προσπαθεί να κάνει ένα κλάδεμα ανανέωσης να δώσει ζωή στο φυτό, να
φύγουν οι περιττοί κλάδοι κι επειδή θα ξανακάνει σε 2-3 χρόνια κάνει ένα
πιο αυστηρό κλάδεμα. Είναι άλλο το κλάδεμα στον κήπο, άλλο στο δάσος κι
άλλο μέσα στην πόλη. Φαίνεται σε πολλές περιπτώσεις ότι αδειάζουν τα
δέντρα. Το καλύτερο θα ήταν να διαχειριζόμασταν τα δέντρα όπως στον κήπο
μας, που δεν θα κουρεύαμε τόσο αυστηρά αλλά είναι τεχνικά ανέφικτο και
δύσκολο στον προγραμματισμό.. Δεν είναι θέσφατο ότι το κλάδεμα πρέπει να
γίνεται έτσι . Σε γενικές γραμμές δεν γίνονται λάθη, γίνεται όμως
αυστηρά το κλάδεμα λόγω της ανανέωσης» εξήγησε ο ίδιος και τόνισε τη
σπουδαιότητα εξειδικευμένων εργαζομένων που υπό την επίβλεψη γεωπόνων θα
μπορούν να προχωρούν σε κλαδέματα και φυτεύσεις χωρίς προβλήματα και σε
πιο τακτικά χρονικά διαστήματα.
