Ένας κήπος ανοίγει τις πόρτες του. Ο κήπος του προεδρικού μεγάρουΦωτογραφία Google Earth
Αυτό το μήνα η μόνιμη στήλη Κηποτεχνία φιλοξενεί κείμενο της Σταυρούλας Κατσογιάννη
Ο κήπος του προεδρικού μεγάρου χωροταξικά αποτελεί συνέχεια του εθνικού κήπου προς τα ανατολικά. Πριν το 1897 που έγινε η χάραξη της Ηρώδου Αττικού και η αποπεράτωση του ανακτόρου του διαδόχου, ο χώρος ήταν ενιαίος και αποτελούσε τον λαχανόκηπο που κάλυπτε τις διατροφικές ανάγκες της βασιλικής οικογένειας. Η επιλογή του συγκεκριμένου χώρου για την καλλιέργεια των λαχανικών δεν ήταν τυχαία μιας και ήταν δίπλα στις όχθες του Ιλισού, γεγονός που εξασφάλιζε πολύ καλό εδαφικό υπόστρωμα πλούσιο σε οργανική ουσία αλλά και νερό.
Ο περιβάλλον χώρος του προεδρικού μεγάρου καταλαμβάνει έκταση 25 στρεμμάτων και αποτελεί ένα μεγάλο οικοδομικό τετράγωνο που ορίζεται από τις οδούς Ηρώδου Αττικού- Π.Αραβαντινού- Ησιόδου-Μελεάγρου- Β.Γεωργίου του Β΄. Σχεδιαστικά παρατηρούνται τρεις διαφορετικές τάσεις που εξομαλύνονται με την επανάληψη φυτών και στοιχείων που δένουν αρμονικά μεταξύ τους και δίνουν έμφαση στην ποικιλία. Ακολουθείται το χαρακτηριστικό των επίσημων τοπίων όπου οι άξονες κίνησης είναι ισορροπημένοι και στις δυο πλευρές τους από πλευράς φυτικού υλικού. Η βλάστηση δεν δημιουργεί συμπαγείς φυτικές μάζες, τα δέντρα κυριαρχούν είτε σε δεντροστοιχίες είτε σαν μονάδες. Μεγάλες επιφάνειες χλοοτάπητα επιτρέπουν στο βλέμμα να διαπερνά το χώρο από άκρη σε άκρη. Δύο είσοδοι χρησιμοποιούνται, μία από την Ηρώδου Αττικού η κύρια και μία από την Β.Γεωργίου Β΄, που οδηγούν στον κήπο που είναι χωρισμένος σε τρία επίπεδα.
Επιφάνειες χλοοτάπητα δεξιά και αριστερά των μονοπατιών δημιουργούν αίσθηση ελευθερίας κίνησης.
Ας ξεκινήσει η περιήγησή μας από την κεντρική είσοδο στην Ηρώδου Αττικού ακολουθώντας τα δύο ημικυκλικά μονοπάτια που οδηγούν στο κτήριο. Η επιλογή της φύτευσης καθώς και η χάραξη του συγκεκριμένου μονοπατιού δεν έγιναν τυχαία. Ο περιβάλλον χώρος της εισόδου ήταν επιθυμητό να δημιουργεί στους Αθηναίους της εποχής, το αίσθημα της διαφάνειας και της προσέγγισης στο κτήριο, γι' αυτό και δεν δημιουργήθηκε κάποιος ισχυρός φράχτης στην περίφραξη ούτε κατά μήκος των μονοπατιών. Το αίσθημα αυτής της εξωστρέφειας ενίσχυε και το μονοπάτι σε σχήμα ανοιχτής αγκαλιάς που οδηγεί στο κτήριο. Στην περίφραξη φυτεύονται μανταρινιές ενώ κατά μήκος του κεντρικού μονοπατιού οι μπάλες από βιβούρνα, αγγελικές και δάφνες προσδίδουν γαλλική φινέτσα στον κήπο. Στο κεντρικό τμήμα κυριαρχούν τα πλατάνια, οι φοίνικες τα κυπαρίσσια ενώ δεν θα μπορούσε να μην γίνεται αναφορά σημειακά και στην Ελιά το δέντρο που έδωσε το όνομα σε αυτή την πόλη.
Η βοηθητική είσοδος επί της Β. Γεωργίου του Β' οδηγεί στην πίσω πλευρά του πρώτου επίπεδου όπου το κτήριο δεσπόζει στα δεξιά, ενώ αριστερά υπάρχει ένας περιτοιχισμένος κήπος με νεραντζιές φυτεμένες κατά μήκος χωμάτινων μονοπατιών. Η εδαφοκάλυψη των επιμέρους παραλληλόγραμμων παρτεριών γίνεται κυρίως με κισσό (Hedera helix) και βίγκα (Vinca minor). Τα μονοπάτια οδηγούν σε ένα κεντρικό στοιχείο νερού, ένα υπερυψωμένο κύπελλο. Ο σχεδιασμός φαίνεται να είναι επηρεασμένος από τους κήπους της Μεσοποταμίας και της Μαυριτανίας. Επιβλητική είναι η παρουσία τριών δέντρων αριάς (Quercus ilex) που προϊδεάζουν για το τι θα ακολουθήσει.
Υπερυψωμένο συντριβάνι στο κέντρο παραλληλόγραμμων παρτεριών
Απέναντι από την πίσω έξοδο του μεγάρου στον κήπο, επιφάνειες χλοοτάπητα με λίγους θάμνους και δύο πανύψηλα Πεύκα (Pinus canariensis), οριοθετούνται από το μαρμάρινο μονοπάτι. Κάτω από τον ίσκιο των πεύκων αναπαύεται η «ξαπλωμένη» ένα από τα δύο έργα του Γιάννη Παππά που βρίσκονται εδώ.
Περισσότερα.....
greekarchitects.gr
