Ο Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Αγροτικής Ανάπτυξης της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Κοζάνης κ. Γιώργος Κασαπίδης, σχολιάζοντας τη συνέντευξη Τύπου της ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ, επισημαίνει:
« Ως επίτευγμα πολιτικών δεσμεύσεων θέλησε να παρουσιάσει η ηγεσία του ΥΠΑΑΤ την ολοκλήρωση -και μάλιστα με καθυστέρηση- μιας διαχειριστικής υποχρέωσης που αφορά στην καταβολή της ενιαίας ενίσχυσης στους δικαιούχους παραγωγούς της χώρας.
Οι αγρότες, όμως, δεν πέφτουν ξανά θύματα παραπλάνησης, καθώς ήδη έχουν ‘’νιώσει στο πετσί τους’’ τη διαφορά μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Επί Ν.Δ., τα τελευταία χρόνια, οι επιδοτήσεις που δικαιούνται καταβάλλονταν πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων, ενώ επί ΠΑΣΟΚ καταβάλλονται τρεις μήνες μετά.
Επίσης, οι πληρωμές διαφόρων ενισχύσεων προς τους δικαιούχους αγρότες μετατίθενται αδικαιολόγητα στους επόμενους μήνες, ενώ άλλες πληρωμές βασικών προγραμμάτων (αγροπεριβαλλοντικά) είναι στον αέρα, με ευθύνη της κυβέρνησης .
Η προβολή των καθυστερημένων ή εν αναμονή διαχειριστικών υποχρεώσεων της ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ ως επιτεύγματα, αφενός εκθέτει και διαψεύδει την Κυβέρνηση με βάση τις προεκλογικές της δεσμεύσεις προς τους Έλληνες αγρότες και αφετέρου γίνεται εσκεμμένα, για να καλυφθεί η έλλειψη σχεδίου και προγράμματος από την Κυβέρνηση για τον αγροτικό κόσμο της χώρας.
Αντί η κυβέρνηση να καταθέσει στη Βουλή προτάσεις για τα καυτά προβλήματα των αγροτών, ως όφειλε εδώ και 5,5 μήνες, θεωρητικολογεί μεταθέτοντας στο μέλλον τις όποιες αποφάσεις.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις της κας Υπουργού για τις νομοθετικές πρωτοβουλίες, αυτές δεν αγγίζουν την ουσία του προβλήματος, καθώς η εξυγίανση του Συνεταιριστικού Κινήματος και η ανασυγκρότηση των υπηρεσιών του ΥΠΑΑΤ δεν είναι στις άμεσες βλέψεις της Κυβέρνησης, κάτι που ως Ν.Δ. προτάσσουμε ως επείγουσες προτεραιότητες για τον αγροτικό κόσμο και τη χώρα.
Αντί γι’ αυτά, η κα Υπουργός προτάσσει τη διάσπαση και απαξίωση του ΕΛΓΑ που, μέχρι σήμερα, είναι από τους ελάχιστους οργανισμούς της χώρας, που στάθηκε έγκαιρα και αποτελεσματικά στο πλευρό του Έλληνα αγρότη, σε δύσκολες στιγμές.
Αφού, λοιπόν, η Κυβέρνηση προτάσσει άλλες προτεραιότητες από τις επείγουσες, δημιουργώντας εύλογες υποψίες για τη σκοπιμότητά τους, για το ζήτημα του ΕΛΓΑ που τίθεται πρώτο και για να προλάβουμε τα χειρότερα ως Ν.Δ. καταθέτουμε δέσμη επτά (7) προτάσεων:
· Ο ΕΛΓΑ πρέπει να παραμείνει αυτόνομος στη λειτουργία του ως Οργανισμός Κοινής Ωφέλειας. Διατηρώντας τον κοινωνικό του χαρακτήρα.
· Η ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής πρέπει να συνεχίσει να παρέχεται στο πλαίσιο της αυτοδίκαιης και υποχρεωτικής ασφάλισης, διά του ΕΛΓΑ.
· Η «ειδική ασφαλιστική εισφορά» πρέπει να εισπράττεται με αυτοματοποιημένες διαδικασίες, όπως και σήμερα μέσω του δημόσιου φορέα (ΔΟΥ) και να συνδεθεί με διαδικασίες, όπως π.χ. της υποβολής φορολογικής δήλωσης, του ΟΣΔΕ, της επιστροφής ΦΠΑ κ.λ.π., για να εκλείψει ή να περιορισθεί η εισφοροδιαφυγή.
· Με τις σημερινές δομές και τα σημερινά χαρακτηριστικά της Ελληνικής Γεωργίας, αλλά και τις ενδογενείς της αδυναμίες, οποιασδήποτε μορφής «προαιρετικότητα» στην ασφάλιση, θα οδηγήσει σε ανασφάλιστη αγροτική παραγωγή, με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία της παραγωγής -κυρίως των ορεινών, μειονεκτικών και παραμεθορίων περιοχών της χώρας- να μείνει ανασφάλιστη.
· Παράλληλα, πρέπει να βελτιωθεί το θεσμικό του πλαίσιο, όπως εξάλλου γίνεται κατά τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες της Ελληνικής Γεωργίας, έτσι όπως αυτές διαμορφώνονται με την αλλαγή των κλιματικών συνθηκών και τις εξελίξεις που συντελούνται σ’ αυτήν.
· Η διεκπεραίωση του έργου των Κρατικών Οικονομικών Ενισχύσεων (ΠΣΕΑ) από τον ΕΛΓΑ, προσέδωσε σ’ αυτές την αξιοπιστία που απαιτείται, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως εκ τούτου οποιοδήποτε σκεπτικό για μεταφορά του έργου των Κρατικών Οικονομικών Ενισχύσεων σε άλλο φορέα δεν εξυπηρετεί σε τίποτα.
· Μετά τα παραπάνω, η τριχοτόμηση του «αντικειμένου» του ΕΛΓΑ (ως ΕΛΓΑ - ΠΣΕΑ - Ταμείο Αλληλοβοηθείας) που προαναγγέλλει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, δεν θα αποβεί σε όφελος της Ελληνικής Γεωργίας και είναι απορίας άξιο γιατί αυτή επιδιώκεται και διά μέσου της κατασυκοφάντησης του ΕΛΓΑ στο σύνολό του, αλλά και των στελεχών του. Ο ΕΛΓΑ είναι ένας κρατικός Οργανισμός για τη λειτουργία του οποίου η Ελληνική Πολιτεία θα έπρεπε να επαίρεται, αντί η κυβέρνηση να προσπαθεί να τον απαξιώνει καθημερινά ».
« Ως επίτευγμα πολιτικών δεσμεύσεων θέλησε να παρουσιάσει η ηγεσία του ΥΠΑΑΤ την ολοκλήρωση -και μάλιστα με καθυστέρηση- μιας διαχειριστικής υποχρέωσης που αφορά στην καταβολή της ενιαίας ενίσχυσης στους δικαιούχους παραγωγούς της χώρας.
Οι αγρότες, όμως, δεν πέφτουν ξανά θύματα παραπλάνησης, καθώς ήδη έχουν ‘’νιώσει στο πετσί τους’’ τη διαφορά μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Επί Ν.Δ., τα τελευταία χρόνια, οι επιδοτήσεις που δικαιούνται καταβάλλονταν πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων, ενώ επί ΠΑΣΟΚ καταβάλλονται τρεις μήνες μετά.
Επίσης, οι πληρωμές διαφόρων ενισχύσεων προς τους δικαιούχους αγρότες μετατίθενται αδικαιολόγητα στους επόμενους μήνες, ενώ άλλες πληρωμές βασικών προγραμμάτων (αγροπεριβαλλοντικά) είναι στον αέρα, με ευθύνη της κυβέρνησης .
Η προβολή των καθυστερημένων ή εν αναμονή διαχειριστικών υποχρεώσεων της ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ ως επιτεύγματα, αφενός εκθέτει και διαψεύδει την Κυβέρνηση με βάση τις προεκλογικές της δεσμεύσεις προς τους Έλληνες αγρότες και αφετέρου γίνεται εσκεμμένα, για να καλυφθεί η έλλειψη σχεδίου και προγράμματος από την Κυβέρνηση για τον αγροτικό κόσμο της χώρας.
Αντί η κυβέρνηση να καταθέσει στη Βουλή προτάσεις για τα καυτά προβλήματα των αγροτών, ως όφειλε εδώ και 5,5 μήνες, θεωρητικολογεί μεταθέτοντας στο μέλλον τις όποιες αποφάσεις.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις της κας Υπουργού για τις νομοθετικές πρωτοβουλίες, αυτές δεν αγγίζουν την ουσία του προβλήματος, καθώς η εξυγίανση του Συνεταιριστικού Κινήματος και η ανασυγκρότηση των υπηρεσιών του ΥΠΑΑΤ δεν είναι στις άμεσες βλέψεις της Κυβέρνησης, κάτι που ως Ν.Δ. προτάσσουμε ως επείγουσες προτεραιότητες για τον αγροτικό κόσμο και τη χώρα.
Αντί γι’ αυτά, η κα Υπουργός προτάσσει τη διάσπαση και απαξίωση του ΕΛΓΑ που, μέχρι σήμερα, είναι από τους ελάχιστους οργανισμούς της χώρας, που στάθηκε έγκαιρα και αποτελεσματικά στο πλευρό του Έλληνα αγρότη, σε δύσκολες στιγμές.
Αφού, λοιπόν, η Κυβέρνηση προτάσσει άλλες προτεραιότητες από τις επείγουσες, δημιουργώντας εύλογες υποψίες για τη σκοπιμότητά τους, για το ζήτημα του ΕΛΓΑ που τίθεται πρώτο και για να προλάβουμε τα χειρότερα ως Ν.Δ. καταθέτουμε δέσμη επτά (7) προτάσεων:
· Ο ΕΛΓΑ πρέπει να παραμείνει αυτόνομος στη λειτουργία του ως Οργανισμός Κοινής Ωφέλειας. Διατηρώντας τον κοινωνικό του χαρακτήρα.
· Η ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής πρέπει να συνεχίσει να παρέχεται στο πλαίσιο της αυτοδίκαιης και υποχρεωτικής ασφάλισης, διά του ΕΛΓΑ.
· Η «ειδική ασφαλιστική εισφορά» πρέπει να εισπράττεται με αυτοματοποιημένες διαδικασίες, όπως και σήμερα μέσω του δημόσιου φορέα (ΔΟΥ) και να συνδεθεί με διαδικασίες, όπως π.χ. της υποβολής φορολογικής δήλωσης, του ΟΣΔΕ, της επιστροφής ΦΠΑ κ.λ.π., για να εκλείψει ή να περιορισθεί η εισφοροδιαφυγή.
· Με τις σημερινές δομές και τα σημερινά χαρακτηριστικά της Ελληνικής Γεωργίας, αλλά και τις ενδογενείς της αδυναμίες, οποιασδήποτε μορφής «προαιρετικότητα» στην ασφάλιση, θα οδηγήσει σε ανασφάλιστη αγροτική παραγωγή, με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία της παραγωγής -κυρίως των ορεινών, μειονεκτικών και παραμεθορίων περιοχών της χώρας- να μείνει ανασφάλιστη.
· Παράλληλα, πρέπει να βελτιωθεί το θεσμικό του πλαίσιο, όπως εξάλλου γίνεται κατά τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες της Ελληνικής Γεωργίας, έτσι όπως αυτές διαμορφώνονται με την αλλαγή των κλιματικών συνθηκών και τις εξελίξεις που συντελούνται σ’ αυτήν.
· Η διεκπεραίωση του έργου των Κρατικών Οικονομικών Ενισχύσεων (ΠΣΕΑ) από τον ΕΛΓΑ, προσέδωσε σ’ αυτές την αξιοπιστία που απαιτείται, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως εκ τούτου οποιοδήποτε σκεπτικό για μεταφορά του έργου των Κρατικών Οικονομικών Ενισχύσεων σε άλλο φορέα δεν εξυπηρετεί σε τίποτα.
· Μετά τα παραπάνω, η τριχοτόμηση του «αντικειμένου» του ΕΛΓΑ (ως ΕΛΓΑ - ΠΣΕΑ - Ταμείο Αλληλοβοηθείας) που προαναγγέλλει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, δεν θα αποβεί σε όφελος της Ελληνικής Γεωργίας και είναι απορίας άξιο γιατί αυτή επιδιώκεται και διά μέσου της κατασυκοφάντησης του ΕΛΓΑ στο σύνολό του, αλλά και των στελεχών του. Ο ΕΛΓΑ είναι ένας κρατικός Οργανισμός για τη λειτουργία του οποίου η Ελληνική Πολιτεία θα έπρεπε να επαίρεται, αντί η κυβέρνηση να προσπαθεί να τον απαξιώνει καθημερινά ».
Στα τέσσερα νομοσχέδια που έχει καταθέσει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στον πρωθυπουργό στο πλαίσιο της διαβούλευσης για τον αγροτικό τομέα περιλαμβάνεται και αυτό που αφορά τις υπηρεσίες του ΕΛΓΑ, όπως ανακοίνωσε χθες η υπουργός κ. Κατερίνα Μπατζελή. Οι υπηρεσίες, σύμφωνα με πληροφορίες, θα συμπληρωθούν από νέα ασφαλιστικά προγράμματα και καλύψεις και θα μοιρασθούν σε τρεις νέους φορείς:
Τα νέα πρόσωπα των οργανισμών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης παρουσίασε η υπουργός Κατερίνα Μπατζελή, στη συνέντευξη τύπου που παρέθεσε το μεσημέρι της Τετάρτης 17 Μαρτίου. Νέος πρόεδρος του ΕΛΓΑ αναλαμβάνει ο Θόδωρος Σαρρής, ο οποίος κατάγεται από την Ηλεία, είναι υπάλληλος του υπουργείου Οικονομικών, έχει διατελέσει σύμβουλος του Αλέκου Παπαδόπουλου και το τελευταίο διάστημα ήταν σύμβουλος της υπουργού σε θέματα προϋπολογισμού της πλατείας Βάθη. Στο παρελθόν διετέλεσε διευθύνων σύμβουλος του ΟΠΑΠ (2001), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΑΓΡΟΓΗ καθώς και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΑΤΕbank. Αντιπρόεδρος στον ΕΛΓΑ ανέλαβε ο κ. Χατζηαντωνίου. 
Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου. Έχει συντονίσει (4) και συμμετάσχει (32) σε ερευνητικά ανταγωνιστικά προγράμματα όπου η ερευνητική του δραστηριότητα του εντοπίζονται σε θέματα ποσοτικής μικροβιακής οικολογίας και της συμπεριφοράς (φυσιολογία, κινητική, επιβίωση, ασφάλεια) εν γένει των παθογόνων και μη μ/ο στα τρόφιμα. Είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Αρχής Έλεγχου Τρόφιμων. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 160 άρθρα σε περιοδικά του SCI, κεφάλαια σε εξειδικευμένα βιβλία και πρακτικά διεθνών συνεδρίων. Από το 1994 διδάσκει το γνωστικό αντικείμενο Μικροβιολογία Τροφίμων.
Ποιο είναι το μέλλον της ελληνικής γεωργίας; Οι μεγάλες αγροτικές εκμεταλλεύσεις με τις εκτατικές βιομηχανοποιημένες καλλιέργειες ή οι μικρές εκμεταλλεύσεις με προϊόντα «μπουτίκ» που θα συνοδεύονται από εγγύηση ποιότητας; Ανάμεσα στα δύο γεωργικά μοντέλα οι κλιματολογικές συνθήκες, η μορφολογία του εδάφους και το μέγεθος του αγροτικού κλήρου στη χώρα μας κλίνουν προς ένα μικτό μοντέλο, το οποίο περιλαμβάνει στις ημιορεινές περιοχές μικρές εκμεταλλεύσεις με «ντελικατέσεν» πιστοποιημένα προϊόντα και στις πεδιάδες μεγάλες επιχειρηματικού προσανατολισμού εντατικές καλλιέργειες με μοναδικά πλεονεκτήματα, όπως ελαιώνες πυκνής φύτευσης.
Έχει την τεχνική, έχει την αγορά, έχει το όνομα και αναζητά παραγωγούς. Το μοντέλο ανάπτυξης της μηλοκαλλιέργειας που προτείνει η Φυτώρια Πουλτσίδης σε όλο το φάσμα των ημιορεινών περιοχών της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας, βασίζεται στη συμβολαιακή γεωργία, αφού η εταιρεία του Γιώργου Πουλτσίδη αναλαμβάνει να αγοράσει το σύνολο της παραγωγής, καθώς και ό,τι ακολουθεί μετά τη συγκομιδή, μέχρι το ράφι. 
Το καθετοποιημένο μοντέλο παραγωγής ελαιολάδου για ομάδες παραγωγών, εταιρείες και συνεταιριστικές οργανώσεις προτείνει η Geolivo, μέσω της πυκνής γραμμικής ελαιοκαλλιέργειας σε πεδινές εκτάσεις, με μηχανική συγκομιδή του ελαιοκάρπου. Πρόκειται για το γνωστό στους αναγνώστες εγχείρημα της Geolivo, που έχει βρει εκτεταμένη εφαρμογή σε δυτική και κεντρική Ελλάδα, αλλά τον τελευταίο χρόνο προστέθηκε άλλη μία παράμετρος, που προβλημάτισε όλους τους υποψήφιους επενδυτές: Με τη χαμηλή τιμή του ελαιολάδου τι θα γίνει; Μήπως αυτή η μέθοδος τη συμπιέσει προς τα κάτω; Γι’ αυτό τον λόγο, στην ημερίδα της Κομοτηνής, ο γεωπόνος της Geolivo, Θεόδωρος Αρβανίτης, επικεντρώθηκε στα κόστη παραγωγής και στο προϊόν «ελαιόλαδο». Ο κ. Αρβανίτης, υποστήριξε με επικαιροποιημένα στοιχεία ότι το κόστος παραγωγής της πυκνής γραμμικής ελαιοκαλλιέργειας δεν ξεπερνά τα 0,68 ευρώ/κιλό, την ίδια ώρα που το κόστος της παραδοσιακής ελαιοκαλλιέργειας κυμαίνεται μεταξύ 1,90 και 2 ευρώ το κιλό και η τιμή παραγωγού μετά βίας αγγίζει τα 2,30 ευρώ/κιλό. Κι αυτή η πολύ μεγάλη διαφορά οφείλεται κυρίως στη μηχανοποίηση της καλλιέργειας, αφού οι καλλιεργητικές φροντίδες (κορφολόγημα καθαρισμός πλάγιων κλάδων, ζιζανιοκτονία και συγκομιδή) γίνεται με μηχανή, εκτός από ένα κλάδεμα τον χρόνο που γίνεται με το χέρι. 
Όλες τις προϋποθέσεις και τα χαρακτηριστικά για να γίνει η πρώτη ελληνική ποικιλία φρούτου που προβλέπεται ότι θα επεκταθεί σε ολόκληρη τη διεθνή αγορά τόσο εμπορικά όσο και καλλιεργητικά, διαθέτει η ποικιλία ακτινιδιού «Τσεχελίδης», σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της εταιρείας Agrohara, Λαμπρινό Καρυπίδη. Το success story που ξεκίνησε από την ανακάλυψη της ποικιλίας στη δεκαετία του ’90 μέχρι φέτος που ξεκινά η πρώτη πιλοτική συμβολαιακή καλλιέργεια της συγκεκριμένης ακτινιδιάς, με σκοπό την απορρόφηση του συνόλου της παραγωγής από τη νεοζηλανδική Enza, ανέλυσε ο κ. Καρυπίδης στα πλαίσια της ημερίδας στην Κομοτηνή. Παράλληλα, αποκάλυψε για πρώτη φορά το εμπορικό όνομα με το οποίο θα διακινείται το ελληνικό ακτινίδιο σε όλο τον κόσμο: «MegaKiwi».
Δεν είναι η καλλιέργεια της ροδιάς που φέρνει κάτι το ριζοσπαστικό στην ελληνική γεωργία, αλλά ο τρόπος με τον οποίο πλασάρεται τα τελευταία 2-3 χρόνια από μεγάλες εταιρείες: Ξεκάθαρα συμβόλαια με τον παραγωγό. Μέχρι τώρα ξέραμε μόνο τα ρόδια της Ερμιόνης, αλλά σε όλη την Ελλάδα ξεφυτρώνουν φυτείες ροδιάς είτε για χυμό είτε για επιτραπέζιο ρόδι. Στον αγώνα της εξάπλωσης της συμβολαιακής καλλιέργειας του νωπού ροδάκινου ποικιλίας Wonderful πρωτοστατεί η Ρόδι Ελλάς, θυγατρική της Κασσίδης Ε.Ε. - Αγροδίκτυο.
Ένα φρούτο που δεν έχει παρουσιάσει ιδιαίτερα προβλήματα σε τιμές παραγωγού και του οποίου η ζήτηση συνεχώς αυξάνεται, ανεξάρτητα από τις οικονομικές και άλλες συνθήκες, είναι το κεράσι. Το μοντέλο καλλιέργειας που πρότεινε στην Κομοτηνή ο Άρης Κωνσταντινίδης, γεωπόνος της Vitro Hellas, ανατρέπει τα μέχρι τώρα δεδομένα της καλλιέργειας, αφού δίνει το πλεονέκτημα στον παραγωγό όσον αφορά στη μείωση του κόστους της παραγωγής και στη βελτίωση της ποιότητας. Η γνώριμή μας πυκνή φύτευση εφαρμόζεται πλέον και στην κερασιά, μία μέθοδος που έχει δοκιμαστεί αποτελεσματικά από τη Vitro Hellas στη Νάουσα, σε συνδυασμό πάντα με αντιχαλαζική προστασία, αλλά και σε πιλοτικό επίπεδο με αντιβροχικά πλαστικά καλύμματα. Ο κ. Κωνσταντινίδης υποστήριξε ότι για έναν αγρότη που επενδύει πρώτη φορά στο κεράσι είναι απαραίτητο να εξοπλιστεί με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της επένδυσής του, ενώ προσθέτει και μία νέα παράμετρο: Νέες επώνυμες ποικιλίες, που μπορούν να δώσουν καλύτερη τιμή στο τελικό προϊόν, παρά το γεγονός ότι υπόκεινται στο καθεστώς των royalties (δικαιώματα χρήσης).