Η πρώτη από τις τρεις προγραμματισμένες συζητήσεις, μεταξύ της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου του Ευρωκοινοβουλίου και του Συμβουλίου υπουργών Γεωργίας, για το μέλλον της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα (7 Νοεμβρίου) στις Βρυξέλλες. Στην επόμενη συζήτηση σχετικά με την ΚΑΠ μετά το 2013, που θα γίνει και αυτή στις Βρυξέλλες, στις 23 Νοεμβρίου, θα συμμετέχουν και εκπρόσωποι των αγροτικών οργανώσεων και των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Η τελευταία από τις τρεις συναντήσεις, έχει οριστεί για την 7η Δεκεμβρίου και θα συμμετέχουν οικονομολόγοι του αγροτικού τομέα και μέλη της επιστημονικής κοινότητας.
Η πολωνική προεδρία θέλει να πραγματοποιήσει συνολικά τρεις συζητήσεις μέχρι τη σύνοδο του Δεκεμβρίου του Συμβουλίου Γεωργίας και Αλιείας, ώστε να έχει αρχίσει να διαμορφώνεται το πλαίσιο των θέσεων όλων των φορέων.
Στη συνάντηση ήταν και οι υπουργοί Γεωργίας της Δανίας που αναλαμβάνει την προεδρία του Συμβουλίου Υπουργών το πρώτο εξάμηνο του 2012 και της Κύπρου, Σοφοκλής Αλετράρης, ο οποίος αναλαμβάνει την προεδρία το δεύτερο εξάμηνο του 2012.
Η συνάντηση επικεντρώθηκε στα σημαντικότερα σημεία των προτάσεων της Επιτροπής, τα οποία αφορούν την άμεση στήριξη των γεωργών, τη ρύθμιση των αγορών, την αγροτική ανάπτυξη και τη χρηματοδότηση, διαχείριση και παρακολούθηση. Πιο αναλυτικά, τα θέματα που συζητήθηκαν ήταν τα εξής:
- άμεσες πληρωμές για «οικολογικό συντελεστή» και «ανώτατο όριο»
- ειδικά προγράμματα στήριξης και σύγκλιση
- παρέμβαση, οργανώσεις παραγωγών, τομεακές πτυχές
- στρατηγικό πλαίσιο και προτεραιότητες, μετρήσιμοι στόχοι, μέσα διαχείρισης των κινδύνων
- πολλαπλή συμμόρφωση, έλεγχοι και οργανισμοί πληρωμών.
Η Γενική Γραμματέας ΥπΑΑΤ κ. Γ. Μπαζιώτη στην τοποθέτησή της αναφέρθηκε στην αδυναμία που εμφανίζει ο προϋπολογισμός να ανταποκριθεί στους φιλόδοξους στόχους και τις προκλήσεις της ευρωπαϊκής γεωργίας και τόνισε την ανάγκη να υπάρξει μεγάλη μεταβατική περίοδος στην υλοποίηση της ανακατανομής των συνολικών πόρων. Σε σχέση με τις άμεσες ενισχύσεις επεσήμανε την ανάγκη για απλούστευση και για εξασφάλιση ευελιξίας στην εφαρμογή τους (περιφερειοποίηση, «πρασίνισμα», ορισμός «ενεργού αγρότη»), ώστε να αντιμετωπισθούν οι προκλήσεις, χωρίς να πληγεί η ανταγωνιστικότητα της γεωργίας, ενώ αντιτάχθηκε στην πρόταση της Κομισιόν για ανακατανομή εντός του ίδιου κράτους μέλους των πόρων που θα προκύψουν από την εφαρμογή τού ανώτατου ορίου ενισχύσεων στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Τέλος χαρακτήρισε ως απαραίτητα για τη βιωσιμότητα του γεωργικού τομέα τα εργαλεία διαχείρισης κινδύνου, τα μέτρα για τη σταθεροποίηση των τιμών και των αγορών καθώς και εκείνα για την καλύτερη λειτουργία της αλυσίδας εφοδιασμού.
Από την πλευρά του ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και μέλος της Επιτροπής Γεωργίας, Σπύρος Δανέλλης, επανήλθε στο αίτημά του να υπολογίζονται στο «πρασίνισμα» οι παραδοσιακοί ελαιώνες χαμηλών εισροών και άλλες παρόμοιες καλλιέργειες, ενώ τόνισε ότι θα πρέπει «να ληφθούν υπόψη οι περιορισμοί που θέτει η οικονομική κρίση, ιδιαίτερα για ορισμένα κράτη μέλη, στην αξιοποίηση των προγραμμάτων ανάπτυξης της υπαίθρου» και ζήτησε «να αρθεί η απειλή που συνδέει την παροχή στήριξης με τις δημοσιονομικές δυσχέρειες των κρατών μελών». Υπογράμμισε ότι είναι αναγκαίο στην ανακατανομή των πόρων για τα προγράμματα του 2ου πυλώνα (αγροτική ανάπτυξη) αλλά και στη χρηματοδότηση του αποθεματικού έκτακτης ανάγκης να ληφθεί υπόψη και η επιπρόσθετη επιβάρυνση που θα υποστεί η γεωργία των χωρών του νότου από την κλιματική αλλαγή. Τέλος μετέφερε την αγωνία των ευρωπαίων γεωργών και κτηνοτρόφων για τη σταθεροποίηση τιμών και αγορών, τη διαφάνεια στις αγορές καθώς και την απλοποίηση και την εξάλειψη της γραφειοκρατίας στην εφαρμογή της «ΚΑΠ».
Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης του ευρωβουλευτή ΠΑΣΟΚ Σπύρου Δανέλλη
«Κύριε Επίτροπε,
Οι παραδοσιακοί ελαιώνες χαμηλών εισροών είναι κυρίως ξηρικές καλλιέργειες που χρησιμοποιούν ελάχιστα φυτοφάρμακα και βελτιωτικά, διατηρούν το παραδοσιακό τοπίο και την πολιτισμική παράδοση, ενισχύουν τη βιοποικιλότητα, συντηρούν κοινότητες σε περιθωριακές περιοχές με ελάχιστες επιλογές σε εναλλακτικές οικονομικές δραστηριότητες και συμβάλλουν στην αποθήκευση του άνθρακα στο έδαφος, επομένως καταπολεμούν την κλιματική αλλαγή. Γιατί λοιπόν οι παραδοσιακοί ελαιώνες και άλλες δενδρώδεις καλλιέργειες να μη συμπεριλαμβάνονται στην «πράσινη ενίσχυση» της νέας ΚΑΠ;
Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στην κρισιμότητα που έχει το θέμα της κατανομής των δημοσιονομικών πόρων για την αγροτική ανάπτυξη, μεταξύ των κρατών μελών, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία. Είναι κρίσιμο να ληφθούν υπόψη οι περιορισμοί που θέτει η οικονομική κρίση, ιδιαίτερα για ορισμένα κράτη μέλη, στην αξιοποίηση των δυνατοτήτων των προγραμμάτων της ανάπτυξης της υπαίθρου και να αρθεί η απειλή που συνδέει την παροχή στήριξης με τις δημοσιονομικές δυσχέρειες της ΕΕ ή των κρατών μελών. Θεωρούμε κρίσιμη επίσης στην επιλογή κριτηρίων για την κατανομή των πόρων του δεύτερου πυλώνα αλλά και για την χρηματοδότηση του αποθεματικού έκτακτης ανάγκης την αναγνώριση της επιπρόσθετης επιβάρυνσης που θα υποστεί η γεωργία των χωρών του νότου από την κλιματική αλλαγή.
Θα ήταν κοινότοπο τέλος να προσθέσω πως τα μέτρα για τη σταθεροποίηση τιμών και αγορών, τη διαφάνεια της αγοράς, όπως και την απλοποίηση και την «απογραφειοκρατικοποίηση» της ΚΓΠ ενδιαφέρουν το σύνολο των ευρωπαίων γεωργών και κτηνοτρόφων».
