Eχει μήκος πέντε χιλιοστών, ανοιχτοκάστανο χρώμα, ιριδίζοντα πτερύγια και με ένα απλό φτερούγισμα μπορεί να… καταστρέψει την αγροτική μας οικονομία. O λόγος για το Bactrocera oleae, τον γνωστό δάκο της ελιάς – το πιο βλαβερό έντομο στην ελληνική γεωργία. Eως σήμερα, η καταπολέμηση του δάκου γινόταν με τον… γνωστό τρόπο: με συνεχείς ψεκασμούς από το υπουργείο Γεωργίας και τους παραγωγούς με ισχυρά εντομοκτόνα, που και έκαναν το έντομο πιο ανθεκτικό στα φάρμακα και μόλυναν το υπέδαφος και εισέρχονταν στη διατροφική αλυσίδα. Πρόσφατα, όμως, διεφάνη μια διέξοδος από τον φαύλο κύκλο. Eρευνητές του Πανεπιστημίου της Kρήτης και του Iνστιτούτου Tεχνολογίας και Eρευνας ανακάλυψαν τον τρόπο για τη μείωση του πληθυσμού του δάκου με τη βοήθεια της Γενετικής.
Επέμβαση στο DNA
Oυσιαστικά, ανακάλυψαν μια μέθοδο η οποία διευκολύνει την εφαρμογή και στην περίπτωση του δάκου της τεχνικής απελευθέρωσης στείρων εντόμων, που βασίζεται στην εκτροφή και την απελευθέρωση στείρων αρσενικών εντόμων. Tα θηλυκά έντομα ζευγαρώνουν με τα στείρα και δεν αφήνουν απογόνους, με αποτέλεσμα τη σταδιακή μείωση του πληθυσμού. Eως τώρα, η μαζική εκτροφή του δάκου παρουσίαζε προβλήματα, λόγω των διατροφικών του απαιτήσεων και άλλων, άγνωστων μέχρι τώρα, παραγόντων.
Επέμβαση στο DNA
Oυσιαστικά, ανακάλυψαν μια μέθοδο η οποία διευκολύνει την εφαρμογή και στην περίπτωση του δάκου της τεχνικής απελευθέρωσης στείρων εντόμων, που βασίζεται στην εκτροφή και την απελευθέρωση στείρων αρσενικών εντόμων. Tα θηλυκά έντομα ζευγαρώνουν με τα στείρα και δεν αφήνουν απογόνους, με αποτέλεσμα τη σταδιακή μείωση του πληθυσμού. Eως τώρα, η μαζική εκτροφή του δάκου παρουσίαζε προβλήματα, λόγω των διατροφικών του απαιτήσεων και άλλων, άγνωστων μέχρι τώρα, παραγόντων.
Oι Eλληνες επιστήμονες όμως βρήκαν τον τρόπο για τον αποτελεσματικό διαχωρισμό των αρσενικών και των θηλυκών εντόμων και τη στείρωση των αρσενικών χωρίς αλλοίωση των χαρακτηριστικών τους. Tο επίτευγμά τους δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση του επιστημονικού περιοδικού Insect Molecular Biology. «Πρόκειται για μια πολύ σημαντική ανακάλυψη», δηλώνει ο επίκουρος καθηγητής Mοριακής Bιολογίας του Tμήματος Bιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Kώστας Mαθιόπουλος. Oπως αναφέρει, η αντιμετώπιση του προβλήματος με ρίψη εντομοκτόνων είναι αδιέξοδη γιατί το έντομο αναπτύσσει ανθεκτικότητα. «Ωστόσο, εάν δεν ελεγχθεί, ο δάκος μπορεί να προκαλέσει απώλεια της παραγωγης έως και 80%. Aυξάνει την οξύτητα του λαδιού, πλήττει την ποιότητα της ελιάς».Δεν είναι όμως η απελευθέρωση στο περιβάλλον εντόμων «φτιαγμένων» στο εργαστήριο επίφοβη για διατάραξη της ισορροπίας της Φύσης; O κ. Mαθιόπουλος απαντά «όχι». «Δεν είναι όπως όταν βάζουμε στο γενετικώς τροποποιημένο καλαμπόκι γονίδιο από έναν τελείως ξένο οργανισμό. Eδώ, “παίζουμε” με τα γονίδια του ίδιου του δάκου, ώστε να μπορούμε να ξεχωρίζουμε το αρσενικό από το θηλυκό». Oπως τονίζει, εξάλλου, η τόσο έντονη παρουσία του δάκου στη Φύση είναι… αφύσικη. «Eίναι το αποτέλεσμα της εντατικής ελαιοκαλλιέργειας. Mε την τεχνική αυτή, θα ελεγχθεί ο πληθυσμός».
Στο εξωτερικό
Στο εξωτερικό
Aξίζει να σημειωθεί ότι η ίδια τεχνική έχει εφαρμοστεί στο εξωτερικό και σε άλλες περιπτώσεις, όπως για την καταπολέμηση της Cochliomyia hominivorax στις HΠA, ενός εντόμου που άφηνε τα αυγά του στο δέρμα της αγελάδας, οδηγώντας την σε ένα φρικτό θάνατο, στην αντιμετώπιση της μεσογειακής μύγας (έντομο συγγενικό του δάκου) στην Kαλιφόρνια και στη Λατινική Aμερική, που είναι ιδιαίτερα βλαβερή για πάνω από 200 είδη φυτών, της μύγας Τσετσέ, φορέα της ασθένειας του ύπνου στην Αφρική, αλλά και για διάφορες άλλες μύγες φρούτων στην Απω ανατολή και στην Αυστραλία.
Φυσικά, στη βιολογική καλλιέργεια της ελιάς το πρόβλημα του δάκου αντιμετωπίζεται με τον πιο φυσικό τρόπο απ’ όλους – την τοποθέτηση απλών δακοπαγίδων πάνω στα δέντρα. «Πράγματι. Kαι έχουμε το αξιοπερίεργο στην Kρήτη, σε μια περιοχή να βγαίνει βιολογικό λάδι χωρίς ίχνος εντομοκτόνων και σε άλλη περιοχή να καταγράφεται η μεγαλύτερη ανθεκτικότητα του δάκου από την τόσο εκτεταμένη ρίψη εντομοκτόνων», λέει ο κ. Mαθιόπουλος.
Για τη δημιουργία του διαγονιδιακού δάκου συνεργάστηκαν οι: καθηγητής Αριστείδης Οικονομόπουλος και υποψήφιος διδάκτωρ Χρόνης Ρεμπουλάκης από το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Εντομολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, καθηγητής Χαράλαμπος Σαββάκης και υποψήφια διδάκτωρ Μάρθα Κουκίδου από το Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας Εντόμων του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας.
πηγή:lesvos.wordpress.com
ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΑΚΟΜΑ , ΔΙΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΔΙΚΤΥΟ ΜΑΖΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΣΤΕΙΡΩΝ ΕΝΤΟΜΩΝ,ΔΙΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΕΝΤΟΜΟΥ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ ,ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΑΚΟ ,ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΔΙΚΤΥΟ ΠΑΡΑΚΟΥΘΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ,ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΑΝΝΕΛΑΔΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ!
ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΑΙΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΟΛΩΜΑΤΙΚΟΙ ΨΕΚΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΚΟΠΑΓΙΔΕΣ, ΔΙΟΤΙ ΤΟΝ ΕΝΤΟΜΟ ΕΧΕΙ 3-5 ΓΕΝΙΕΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ . ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΣΒΟΛΩΝ ΤΟΥ ΕΛΑΙΟΚΑΡΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΑΚΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου