ΨΗΦΙΣΜΑ
Το
Δ.Σ. του Γεωπονικού Συλλόγου Μαγνησίας, μόλις πληροφορήθηκε τον αδόκητο χαμό του
συναδέλφου μας Ιωάννη Ιωαννίδη, συνεδρίασε εκτάκτως και αποφάσισε τα ακόλουθα:
1.
.- Να εκφράσει τα
θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους του.
2.
.- Να καταθέσει
αντί στεφάνου, συμβολικό ποσό υπέρ της Κιβωτού του Κόσμου
3.
.- Να προβεί στη
δημοσιότητα του παρόντος ψηφίσματος στον τοπικό τύπο και στην ανάρτηση του στην
ιστοσελίδα του Γεωπονικού Συλλόγου Μαγνησίας.
Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Κων/νος Λάμπρος Αθανάσιος
Μπίτης
Έφυγε από τη ζωή την Πέμπτη 31 Οκτωβρίου ο συνάδελφος Ιωαννίδης Γιάννης.
Πλήρης ημερών έφυγε από τη ζωή την
Πέμπτη 31 Οκτωβρίου ο συνάδελφος Ιωαννίδης Γιάννης. Η εξόδιος ακολουθία έγινε την Παρασκευή στον
Ιερό Ναό Παμμέγιστων Ταξιαρχών που βρίσκεται στη κεντρική πλατεία των
Μηλεών,παρουσία συγγενών, συναδέλφων και φίλων.
Για όλους εμάς τους γεωπόνους, τους
νεότερους, αλλά και τους παλαιότερους, ο Ιωαννίδης Γιάννης αποτελούσε
παράδειγμα για τη στάση του, την παρουσία του, την δράση του.
Ήταν για όλο το Γεωπονικό Κόσμο της
Μαγνησίας και όχι μόνο γι’ αυτόν, στυλοβάτης, αγέρωχος, αφοσιωμένος,
διορατικός, αποτελεσματικός και συνεπής
προς τη Γεωπονική επιστήμη και τον κόσμο της.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης γεννήθηκε και
μεγάλωσε στις Μηλιές του Πηλίου τον Απρίλιο
του 1922 σε μια οικογένεια ευδόκιμη
και προοδευτική. Συνέχισε με σπουδές στη Γεωπονική Σχολή του Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης ενώ ταυτόχρονα από το 49 εώς το 51 υπηρέτησε τη θητεία του ως
έφεδρος Ανθυπολοχαγός Μηχανικού. Το 1951
έλαβε το πτυχίο του και την ίδια χρονιά ανέλαβε καθήκοντα γεωπόνου, ως έκτακτος
υπάλληλος στη Διεύθυνση Γεωργίας Μαγνησίας. Την τριετία 1954 – 1957 εργάστηκε στον Φ.Σ. Βόλου, το 1957 διορίστηκε στο
Υπουργείο Γεωργίας και τοποθετήθηκε στον
Φ.Σ. Βόλου, συνέχισε ως υπότροφος του
Γαλλικού Κράτους το 1961 στο Εθνικό Ινστιτούτο Αγρονομικών Ερευνών των Βερσαλλιών Βερσαλλιών
(INRA) πάνω στην Συστηματική Εντομολογία.
Το 1966, εκλέχτηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο του τότε Συνδέσμου
Γεωπόνων, Με την επιστροφή του στον Σταθμό Φυτοπαθολογικών Εφαρμογών Βόλου
(όπως ονομάζονταν εκείνη την εποχή) συνεχίζει να προσφέρει τις επιστημονικές
γνώσεις και υπηρεσίες του μέχρι και το 1987,
χρονιά που συμπληρώνει τα απαραίτητα έτη για να τερματίσει την επαγγελματική
του σταδιοδρομία και να συνταξιοδοτηθεί. Προηγουμένως βέβαια, θα διατελέσει από
το 1971 μέχρι και την συνταξιοδότηση
του και Διευθυντής του Σταθμού, μάλιστα με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Ηταν
αυτός, που συντέλεσε αποφασιστικά στην εξεύρεση των κατάλληλων πιστώσεων
και στην κατασκευή του σημερινού κτηρίου, του Φυτολογικού σταθμού στο οποίο στεγάζεται ο συγκεκριμένος Φορέας.
Μάλιστα, ενήργησε τόσο γρήγορα ξεπερνώντας
γραφειοκρατικές διαδικασίες για την ανοικοδόμηση του κτιρίου (14 μήνες) ώστε
όταν υπήρξε αλλαγή πλεύσης από την πλευρά
του Υπουργείου ήταν ήδη αργά.
Πολλοί από εμάς δεν τον γνωρίσαμε
κατά τη διάρκεια της υπηρεσιακής και της επιστημονικής του δράσης, όμως όλοι τον θυμόμαστε, να συμμετέχει ανελλιπώς στις
δραστηριότητες του Γεωπονικού Συλλόγου, διαυγής, σπινθηροβόλος, αεικίνητος,
έμπλεος εμπειριών και συναισθημάτων, ένας άνθρωπος γεμάτος σοφία που αγαπά τη
ζωή. Γι’ αυτό λοιπόν, το ειλικρινές και
ανυπόκριτο ενδιαφέρον του, ο Γεωπονικός Σύλλογος Μαγνησίας έλαβε την
πρωτοβουλία, σε μια ζεστή εκδήλωση την 13-2
του 2012, παρουσία πολλών γεωπόνων,
να τον βραβεύσει παραδίδοντας του μια τιμητική πλακέτα, ως ελάχιστο δείγμα
τιμής για την «προσφορά του στον
Γεωτεχνικό χώρο, την Γεωπονική Επιστήμη και την Αγροτική Παραγωγή, καθώς και
για τη συνεχή και διαρκή παρουσία του σε όλες τις εκδηλώσεις του Συλλόγου».
