Πολιτική ποιότητας των γεωργικών προϊόντων: ποια στρατηγική πρέπει να ακολουθηθεί;
Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου
PE430.362
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 28ης Μαΐου 2009 σχετικά με την πολιτική ποιότητας των γεωργικών προϊόντων (COM(2009)0234),
– έχοντας υπόψη την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής της 15ης Οκτωβρίου 2008 σχετικά με την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων: πρότυπα προϊόντων, απαιτήσεις για τη γεωργική παραγωγή και συστήματα ποιότητας (COM(2008)0641),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 10ης Μαρτίου 2009 σχετικά με τη διασφάλιση της ποιότητας των τροφίμων: εναρμόνιση ή αμοιβαία αναγνώριση των προτύπων[1],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 9ης Οκτωβρίου 1998 σχετικά με την πολιτική για την ποιότητα των αγροτικών προϊόντων και των γεωργικών ειδών διατροφής[2],
– έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας της Επιτροπής του Οκτωβρίου 2008 σχετικά με τα συστήματα πιστοποίησης της ποιότητας των τροφίμων,
– έχοντας υπόψη τον υγειονομικό έλεγχο για την κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ),
– έχοντας υπόψη την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές (COM(2008)0040),
– έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (A7-0029/2010),
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τα υψηλότερα πρότυπα ποιότητας για τα προϊόντα διατροφής στον κόσμο και ότι αυτά τα υψηλά πρότυπα ανταποκρίνονται στις επιθυμίες των ευρωπαίων καταναλωτών και αποτελούν μέσο μεγιστοποίησης της προστιθέμενης αξίας,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η στήριξη των μικρών και μεσαίων γεωργικών εκμεταλλεύσεων, η παραγωγή και τα επίπεδα κατανάλωσης των οποίων πληρούν τις τοπικές απαιτήσεις, αφενός στηρίζει τις παραδοσιακές και εμπειρικές μεθόδους καλλιέργειας και αφετέρου διασφαλίζει την εφαρμογή τους σύμφωνα με τις υψηλότερες προδιαγραφές ποιότητας και ασφάλειας,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ευρωπαϊκά προϊόντα ποιότητας αποτελούν μια ζωντανή πολιτισμική και γαστρονομική κληρονομιά για την Ένωση και είναι σημαντικός παράγοντας της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας πολλών περιφερειών της ΕΕ, ενισχύοντας δραστηριότητες που έχουν, ιδίως στις αγροτικές περιοχές, άμεση σχέση με τις συνθήκες ζωής του τόπου,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η σημερινή πολιτική των αλυσίδων διανομής επηρεάζει τις ευκαιρίες των μικρών παραγωγών να έχουν πρόσβαση στο ευρύ κοινό,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι καταναλωτές εκδηλώνουν ολοένα εντονότερο ενδιαφέρον όχι μόνο για την ασφάλεια των τροφίμων αλλά και για την προέλευση και τη μέθοδο παραγωγής των ειδών διατροφής· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ έχει ήδη ανταποκριθεί στις εν λόγω τάσεις και έχει καθιερώσει τέσσερα συστήματα πιστοποίησης της ποιότητας και προέλευσης για τα τρόφιμα, δηλαδή την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ), την προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη (ΠΓΕ), το εγγυημένο παραδοσιακό ιδιότυπο προϊόν (ΕΠΙΠ) και τη βιολογική γεωργία,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι για τους καταναλωτές τα συστήματα πιστοποίησης αποτελούν εγγύηση ανώτερης ποιότητας,
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι νέες τεχνολογίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αναγραφή στα προϊόντα λεπτομερών πληροφοριών σχετικά με την προέλευση και τα χαρακτηριστικά των διαφόρων γεωργικών προϊόντων και τροφίμων,
Γενικές παρατηρήσεις
1. χαιρετίζει την ανακοίνωση της Επιτροπής στην οποία ενσωματώνονται πολλές από τις συστάσεις του Κοινοβουλίου, αποτέλεσμα της διαδικασίας προβληματισμού στο πλαίσιο της Πράσινης Βίβλου για την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων· εκφράζει την επιθυμία τα μέτρα που προτείνει το Κοινοβούλιο στο ψήφισμά του να εφαρμοστούν όσο το δυνατόν συντομότερα, ούτως ώστε να υλοποιηθούν οι παρατηρήσεις που έλαβε από τους γεωργούς και τους παραγωγούς κατά τη διάρκεια της διαδικασίας διαβούλευσης και με στόχο την αξιολόγηση της σκοπιμότητας, της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας του προτεινόμενου κανονιστικού πλαισίου, λαμβάνοντας συγχρόνως υπόψη τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και την ανάγκη να μη δημιουργηθούν πρόσθετα κόστη ή βάρη για τους παραγωγούς·
2. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ανακοίνωση της Επιτροπής, χάριν μιας απλούστευσης που θα έχει ίσως το αντίθετο του αναμενομένου αποτέλεσμα, λαμβάνει εν μέρει μόνο υπόψη τις ανάγκες που εξέφρασαν οι ενδιαφερόμενοι τομείς μετά από τη δημοσίευση της Πράσινης Βίβλου·
3. τονίζει ότι η ποιότητα αποτελεί καθοριστικό παράγοντα ολόκληρης της αλυσίδας ειδών διατροφής και ουσιαστική συνισταμένη για τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαίων παραγωγών γεωργικών ειδών διατροφής· εκτιμά δε ότι η ποιότητα μπορεί να αποτελέσει σημαντικό επιχειρηματικό πλεονέκτημα για τους ευρωπαίους παραγωγούς και μπορεί να συμβάλει εμμέσως στην αγροτική ανάπτυξη·
4. θεωρεί ότι η πολιτική της ΕΕ υπέρ της ποιότητας μπορεί να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα και την προστιθέμενη αξία στην οικονομία των περιφερειών της Ευρώπης· θεωρεί ότι η ποιοτική γεωργική και αγροδιατροφική παραγωγή αποτελεί συχνά τη μόνη ευκαιρία πολλών αγροτικών περιοχών με περιορισμένες δυνατότητες παραγωγής· θεωρεί, επιπλέον, την ποιότητα ως ένα μέσο για την πολυμορφία των προϊόντων και την ανάπτυξη των δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού·
5. ζητεί να ενισχυθεί η πολιτική ποιότητας της ΕΕ, δεδομένου ότι αποτελεί σημαντικό κίνητρο για να βελτιώσουν οι παραγωγοί της Ένωσης τις προσπάθειές τους όσον αφορά την ποιότητα, την ασφάλεια των τροφίμων και την προστασία του περιβάλλοντος· θεωρεί ότι η πολιτική αυτή δύναται να ενισχύσει ουσιαστικά την προστιθέμενη αξία της παραγωγής γεωργικών προϊόντων και ειδών διατροφής της Ένωσης σε μια όλο και πιο παγκοσμιοποιημένη αγορά·
6. είναι πεπεισμένο ότι η πολιτική υπέρ της ποιότητας μπορεί να συμβάλλει σε σημαντικές εξελίξεις στην ευρωπαϊκή γεωργία, δεδομένου ότι τα ποιοτικά προϊόντα είναι ένας τομέας υψηλής απόδοσης, που, μόνο στην περίπτωση των προϊόντων προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης (ΠΓΕ), ήδη υπερβαίνει τα 14 δισεκατομμύρια ευρώ·
7. θεωρεί ότι η θέσπιση διαφορετικών επιπέδων προστασίας των ευρωπαϊκών ονομασιών ποιότητας θα μπορούσε να προκαλέσει αδικίες, ιδίως εάν ληφθούν υπόψη οικονομικά κυρίως κριτήρια· θεωρεί, επομένως, ότι όλες οι γεωγραφικές ενδείξεις πρέπει να χαίρουν του αυτού βαθμού αναγνώρισης·
8. θεωρεί ότι, σε μια ολοένα και πιο ανοικτή αγορά, κρίνεται απαραίτητο να υποστηρίξει η ΕΕ, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), την αρχή της αποτελεσματικής προστασίας των προϊόντων ποιότητας χάρη σε ένα σύστημα διασφάλισης της πνευματικής ιδιοκτησίας·
9. τονίζει ότι κατά τις διαπραγματεύσεις του ΠΟΕ η Επιτροπή πρέπει να προσπαθήσει να επιτύχει συμφωνία για τα μη εμπορικά θέματα, η οποία να διασφαλίζει ότι τα εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα πληρούν τις ίδιες απαιτήσεις της ΕΕ στους τομείς της ασφάλειας τροφίμων, της καλής μεταχείρισης των ζώων και της περιβαλλοντικής προστασίας όπως εκείνες που επιβάλλονται στα γεωργικά προϊόντα που παράγονται στην ΕΕ·
10. εκτιμά ότι η νέα πολιτική της ΕΕ για την ποιότητα θα πρέπει να είναι πιο ανοικτή σε προϊόντα από τα νέα κράτη μέλη, τα οποία απέκτησαν πρόσβαση στο σύστημα για την καταχώρηση των γεωγραφικών ενδείξεων μόλις πριν από λίγα χρόνια· πιστεύει ότι οι απαιτήσεις που πρέπει να πληρούνται για να καταχωρηθεί ένα συγκεκριμένο προϊόν θα πρέπει να είναι διαφανείς και κατανοητές όχι μόνο στους αιτούντες (παραγωγούς), αλλά και στους καταναλωτές·
11. τάσσεται υπέρ του στενότερου ελέγχου και καλύτερου συντονισμού μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα εισαγόμενα προϊόντα διατροφής πληρούν τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές ποιότητας και ασφάλειας των τροφίμων, καθώς και τις αφορούσες το περιβάλλον και τον κοινωνικό τομέα·
12. τονίζει την ανάγκη για προδιαγραφές ποιότητας που θα εξασφαλίζουν την αποτελεσματική επικοινωνία με τους καταναλωτές σχετικά με τον τρόπο παραγωγής των προϊόντων και που θα παρέχουν κίνητρα για τη βελτίωση των προδιαγραφών αυτών, συμβάλλοντας έτσι σε ευρύτερους στόχους πολιτικής της ΕΕ·
13. θεωρεί ότι η ευρωπαϊκή πολιτική για την ποιότητα πρέπει να συνδέεται στενά με την μετά το 2013 μεταρρύθμιση της ΚΓΠ· φρονεί ότι, στο πλαίσιο της εν λόγω πολιτικής, η ΕΕ πρέπει να παράσχει οικονομική στήριξη προκειμένου να επιτύχει μια παραγωγή γεωργικών προϊόντων διατροφής υψηλής ποιότητας· τονίζει ότι αυτή η στήριξη πρέπει να αποτυπωθεί στην ανάπτυξη, τη διαφοροποίηση και την αύξηση της προσβασιμότητας του δεύτερου πυλώνα της ΚΓΠ, ιδίως δε σε ό,τι αφορά τον εκσυγχρονισμό των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και τη δημιουργία και ανάπτυξη μικροεπιχειρήσεων στην ύπαιθρο· υπογραμμίζει ότι η οικονομική στήριξη για τη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων αποτελεί μια ευκαιρία προκειμένου να στραφούν στην αγορά οι γεωργικές επιχειρήσεις ημι-αυτοσυντήρησης· θεωρεί ότι οι οργανώσεις των παραγωγών χρειάζονται καλύτερη στήριξη, ιδίως για να μην αδικούνται οι μικροί παραγωγοί·
14. υπογραμμίζει ότι η ποικιλομορφία θα πρέπει να εξακολουθήσει να αποτελεί τον βασικό πλούτο της Ευρώπης και ότι όλα τα προϊόντα ποιότητας που πληρούν τα κριτήρια τα οποία καθορίζει η ΕΕ θα πρέπει να αναγνωρίζονται και να προστατεύονται· θεωρεί ότι μετά το 2013 η ΚΓΠ θα πρέπει να στηρίξει την πολιτική υπέρ της ποιότητας και, συγκεκριμένα, τις προσπάθειες των παραγωγών να προωθήσουν πιο φιλοπεριβαλλοντικές μεθόδους παραγωγής· τονίζει ότι οι περιφέρειες είναι οι εταίροι της ΚΓΠ και ότι συγχρηματοδοτούν και διαχειρίζονται την αγροτική ανάπτυξη· προσθέτει ότι, λόγω της γεωγραφικής τους εγγύτητας, οι περιφέρειες είναι οι εταίροι των παραγωγών, και ιδίως των παραγωγών παραδοσιακών και βιολογικών προϊόντων· φρονεί ότι οι περιφέρειες θα πρέπει να συμμετέχουν στη διαδικασία αναγνώρισης και προώθησης των προϊόντων ονομασίας, των παραδοσιακών προϊόντων και των βιολογικών προϊόντων·
Απαιτήσεις για τη γεωργική παραγωγή στην ΕΕ και πρότυπα εμπορίας
15. τονίζει την ανάγκη επίσημης αναγνώρισης των προσπαθειών των ευρωπαίων παραγωγών να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ΕΕ για τη γεωργική παραγωγή σε ό,τι αφορά τα κριτήρια ποιότητας, προστασίας του περιβάλλοντος, καλής μεταχείρισης των ζώων καθώς και τις υγειονομικές προδιαγραφές·
16. καλεί, στο πλαίσιο αυτό, την Επιτροπή να εκπονήσει μελέτη για τις διάφορες εναλλακτικές λύσεις που είναι διαθέσιμες στους ευρωπαίους παραγωγούς σχετικά με τη δυνατότητα να επιδεικνύουν πάνω στα προϊόντα τους τη δέσμευσή τους σε ό,τι αφορά την ποιότητα, την ασφάλεια των τροφίμων και την τήρηση όλων των ευρωπαϊκών προδιαγραφών παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης της χρησιμοποίησης ενός λογότυπου ποιότητας της ΕΕ, το οποίο θα παρέχεται αποκλειστικά στα γεωργικά προϊόντα που παράγονται στην ΕΕ και που, δεδομένου ότι το εν λόγω λογότυπο θα πιστοποιεί τη συμμόρφωση στη νομοθεσία μετά από επίσημο έλεγχο, δεν θα συνεπάγεται επ’ ουδενί πρόσθετο κόστος για τους οικονομικούς φορείς, ούτε οικονομική ή διοικητική επιβάρυνση για τα κράτη μέλη που ασκούν τους ελέγχους·
17. Θεωρεί ότι τα γεωργικά προϊόντα της ΕΕ πληρούν εγγενώς μία προδιαγραφή ποιότητας, καθώς παράγονται σύμφωνα με τις νομοθετικές διατάξεις της ΕΕ σχετικά με την ποιότητα των προϊόντων, τη βιώσιμη παραγωγή, και τη συμμόρφωση με περιβαλλοντικά και υγειονομικά κριτήρια (πολλαπλή συμμόρφωση)· εκτός αυτού με την καλλιέργεια γεωργικών προϊόντων διασφαλίζονται τα πολιτιστικά τοπία της Ευρώπης. κατόπιν τούτων θα έπρεπε να υπάρχει η δυνατότητα μιας ποιοτικής επισήμανσης «καλλιεργήθηκε (παρήχθη) στην Ευρώπη».
18. θεωρεί ότι τα πρότυπα εμπορίας ανά τομέα κατέχουν ακόμη σημαντική θέση στην αλυσίδα παραγωγής, και ως εκ τούτου θα πρέπει να διατηρηθούν, διότι καταδεικνύουν με σαφήνεια τις αλλαγές στην αγορά, επιτρέπουν στους αγοραστές να συγκρίνουν τις τιμές, τα μεγέθη και την ποιότητα των προϊόντων, και διασφαλίζουν ίσους όρους ανταγωνισμού στο ευρωπαϊκό εμπόριο·
19. υποστηρίζει την εισαγωγή συμπληρωματικών προαιρετικών αποκλειστικών όρων, και ιδιαίτερα την πρόβλεψη σαφούς ορισμού και χρήσης των όρων «ορεινής παραγωγής», «νησιωτικής παραγωγής», «τοπικής παραγωγής» και «χαμηλής εκπομπής άνθρακα», και την έγκριση κατευθυντήριων γραμμών της ΕΕ σχετικά με τη χρήση τους· εκφράζει περαιτέρω την υποστήριξή του στην εναρμόνιση σε ενωσιακό επίπεδο του όρου «ορεινής παραγωγής», για τον οποίο υπάρχει ρύθμιση μόνο σε ορισμένα κράτη μέλη· καλεί την Επιτροπή να καταρτίσει μελέτη σχετικά με την περαιτέρω ανάπτυξη σήμανσης με βάση το «αποτύπωμα άνθρακα» προς την κατεύθυνση της περιεκτικότερης μέτρησης του «οικολογικού αποτυπώματος», δεδομένου ότι τα σήματα ή οι όροι που αναφέρονται μόνο στα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα παραβλέπουν άλλες βασικές περιβαλλοντικές πτυχές, όπως είναι οι επιπτώσεις στους υδάτινους πόρους και τη βιοποικιλότητα·
20. κρίνει αναγκαία την προώθηση της εθελοντικής σήμανσης άλλων συστημάτων παραγωγής που σέβονται το περιβάλλον και τα ζώα, όπως η «ολοκληρωμένη παραγωγή», η «ελεύθερη βοσκή» και η «ορεινή γεωργία»·
21. θεωρεί απαραίτητη τη διατήρηση των προϊόντων των ορεινών ζωνών καθώς και των προϊόντων ζωνών που είναι απαλλαγμένες από ΓΤΟ· ζητεί, κατά συνέπεια, από την Επιτροπή να προβεί σε κάθε δυνατή ενέργεια για να διασφαλίσει την κατάλληλη προστασία των προϊόντων των περιοχών αυτών·
22. ζητεί από την Επιτροπή να κινήσει μια διαδικασία προβληματισμού σχετικά με τη δυνατότητα καθιέρωσης δεικτών ποιότητας που θα συνδέονται με τις κοινωνικές συνθήκες παραγωγής, π.χ. με τα εισοδήματα των παραγωγών και με τις συμβατικές σχέσεις μεταξύ παραγωγών, μεταποιητών και εμπόρων·
23. θεωρεί ότι θα ήταν σκόπιμο να αναφέρεται η χώρα καταγωγής για τα νωπά γεωργικά προϊόντα και, στην περίπτωση των μεταποιημένων προϊόντων με ένα μόνο συστατικό ο τόπος προέλευσης των γεωργικών πρώτων υλών που χρησιμοποιήθηκαν για το τελικό προϊόν, με σκοπό την εξασφάλιση μεγαλύτερης διαφάνειας και ιχνηλασιμότητας, ώστε να είναι σε θέση οι καταναλωτές να προβούν σε αγορές κατάλληλα ενημερωμένοι·
24. υπενθυμίζει ότι η σήμανση του «τόπου γεωργικής παραγωγής» έχει εφαρμοσθεί με επιτυχία σε χώρες όπως η Αυστραλία και οι ΗΠΑ και ότι είναι ήδη υποχρεωτική στην ΕΕ για ορισμένα γεωργικά προϊόντα·
25. επισημαίνει ότι οι συμπληρωματικές και ειδικές πληροφορίες είναι εθελοντικού χαρακτήρα και ότι το συνολικό περιεχόμενο της σήμανσης δεν πρέπει να είναι υπερφορτωμένο· πιστεύει ότι το σήμα ποιότητας της ΕΕ θα πρέπει να εξακολουθεί να είναι σαφές και να διακρίνεται κατά προτεραιότητα·
26. πιστεύει ότι πρέπει να εξεταστούν εναλλακτικές μέθοδοι για την παροχή πληροφοριών, όπως π.χ. πληροφορίες μέσω Διαδικτύου ή ραβδοκωδίκων ή στην απόδειξη·
27. καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει μια ενδελεχή τεχνική και οικονομική μελέτη ούτως ώστε να διασφαλίσει ότι η νέα νομοθεσία δεν θα επιφέρει υπερβολικό κόστος στην βιομηχανία μεταποίησης τροφίμων, και συγκεκριμένα στους μικρομεσαίους παραγωγούς· μια τέτοια μελέτη θα πρέπει να καλύπτει τη σκοπιμότητα της καθιέρωσης υποχρεωτικής σήμανσης «τόπου γεωργικής παραγωγής» για τα μεταποιημένα προϊόντα που περιέχουν «σημαντικά συστατικά» (το οποίο σημαίνει ένα συστατικό τροφίμου που αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 50% του ξηρού βάρους του εν λόγω τροφίμου) ή «χαρακτηριστικά συστατικά» (που σημαίνει το συστατικό ενός τροφίμου που συνήθως οι καταναλωτές συνδέουν με την ονομασία του τροφίμου), όπως ορίζεται στο άρθρο 2, του προτεινόμενου κανονισμού της ΕΕ για την παροχή διατροφικών πληροφοριών στους καταναλωτές·
28. ζητεί η απλοποίηση των προτύπων και η βελτίωση της αξιοπιστίας του λογότυπου ποιότητας της ΕΕ να αποτελέσουν συμπληρωματικό μέτρο σε σχέση με ήδη υπάρχοντα πιστοποιητικά, και τοπικές, περιφερειακές ή εθνικές ονομασίες προέλευσης στα κράτη μέλη·
29. καλεί την Επιτροπή να διατηρήσει τη συνοχή στις προτάσεις της για την πολιτική ποιότητας των γεωργικών προϊόντων όσον αφορά την προσέγγιση της σήμανσης «χώρα προέλευσης» και την πρόταση κανονισμού για την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές· πιστεύει ότι η πολιτική στον τομέα της ποιότητας των γεωργικών προϊόντων πρέπει να εφαρμόζεται κατά τρόπο ώστε να λαμβάνεται υπόψη το κόστος της νέας πολιτικής καθώς και οι ιδιαιτερότητες επιμέρους τομέων, όπως ο τομέας των μεταποιημένων γεωργικών αγαθών·
Γεωγραφικές ενδείξεις και παραδοσιακά προϊόντα
30. θεωρεί ότι το σύστημα των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των γεωγραφικών ενδείξεων είναι ένα από τα μέσα της ΚΓΠ που προορίζονται για την υποστήριξη της ανάπτυξης των αγροτικών περιοχών, την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς των περιοχών και την προώθηση της διαφοροποιημένης απασχόλησης στις αγροτικές περιοχές·
31. θεωρεί ότι οι γεωγραφικές ενδείξεις έχουν μεγάλη σημασία για την ευρωπαϊκή γεωργία· είναι της γνώμης ότι τα τρία συστήματα καταχώρησης των γεωγραφικών ενδείξεων (για τον οίνο, τα αλκοολούχα προϊόντα και τα γεωργικά προϊόντα και τρόφιμα) πρέπει να διατηρηθούν όπως έχουν·
32. εκτιμά ότι το σημερινό σύστημα της ΕΕ για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων προϊόντων πρέπει να διατηρηθεί και ότι θα πρέπει να αναγνωρίζεται σε όλες τις γεωγραφικές ενδείξεις η προστασία σε επίπεδο ΕΕ· θεωρεί επίσης ότι δεν πρέπει να θεσπισθούν παράλληλα εθνικά ή περιφερειακά συστήματα αναγνώρισης, εφόσον μπορούν να καταλήξουν σε διαφορετικά επίπεδα προστασίας· είναι της γνώμης ότι δεν χρειάζεται να θεσπιστούν σε ενωσιακό επίπεδο περαιτέρω συστήματα πιστοποίησης των τροφίμων, διότι έτσι θα απαξιωθούν τα υφιστάμενα συστήματα και θα προκληθεί σύγχυση στους καταναλωτές·
33. θεωρεί, εξάλλου, ότι οι δύο ισχύοντες μηχανισμοί, η προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ) και η προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη (ΠΓΕ) πρέπει επίσης να διατηρηθούν, λόγω της μεγάλης αναγνώρισης και επιτυχίας τους· χρειάζεται, πάντως, να υπάρξει για τον καταναλωτή μεγαλύτερη σαφήνεια στον διαχωρισμό μεταξύ της ΠΟΠ και της ΠΓΕ, πράγμα που μπορεί να επιτευχθεί μέσω δράσεων πληροφόρησης και προώθησης με ενωσιακή οικονομική βοήθεια τόσο στο πλαίσιο της διεθνούς αγοράς όσο και στις τρίτες χώρες, περιλαμβανομένης και της αύξησης του ποσοστού της ευρωπαϊκής συγχρηματοδότησης·
34. θεωρεί ότι οι υφιστάμενοι κανόνες της ΕΕ για τις γεωγραφικές ενδείξεις θα πρέπει να συμπληρωθούν, ώστε να αναγνωρισθεί πλήρως και να ενισχυθεί ο ρόλος που διαδραματίζουν οι οργανώσεις που ορίζουν ή αναγνωρίζουν τα κράτη μέλη για τη διαχείριση, την προστασία και/ή την προώθηση του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας που παρέχει η καταχώριση ως γεωγραφική ένδειξη·
35. θεωρεί ότι, η εμπειρία των παραγωγών έχει καταδείξει ότι η διαχείριση της ποιότητας προϊόντος με τις ενδείξεις ΠΟΠ και ΠΓΕ και η αποτελεσματικότητα της προστασίας έναντι των υφαρπαγών, δεν επαρκούν για την περαιτέρω ανάπτυξη των προϊόντων με γεωγραφική ένδειξη· είναι της άποψης ότι πρέπει να τροποποιηθεί η νομοθεσία της ΕΕ, ώστε τα κράτη μέλη να μπορούν να αναγνωρίσουν και να ενισχύσουν τον ίδιο το ρόλο των οργανώσεων, τις οποίες ορίζουν ή αναγνωρίζουν ως υπεύθυνες για τη διαχείριση, προστασία και/ή προώθηση των γεωγραφικών ενδείξεων και των δικαιωμάτων τους πνευματικής ιδιοκτησίας και να επιτρέψουν στις οργανώσεις αυτές να προσαρμόσουν το δυναμικό παραγωγής στις απαιτήσεις της αγοράς, με βάση δίκαια και μη γενεσιουργά διακρίσεων κριτήρια·
36. προτείνει την ενίσχυση του ρόλου των κοινοπραξιών ιδιοκτητών γεωγραφικών ενδείξεων[3], με στόχο τον ορισμό της νομοθεσίας σε σχέση τόσο με την διαχείριση του όγκου όσο και τη χρήση των γεωγραφικών ενδείξεων σε σχέση με τα παραγόμενα αγαθά· θεωρεί ότι οι κοινοπραξίες θα πρέπει να μπορούν να διαδραματίσουν ρόλο στον συντονισμό των οικονομικών συντελεστών, έτσι ώστε να καταστήσουν δυνατή την πιο δίκαιη ανταπόκριση μεταξύ των ποσοτήτων που παράγονται και διατίθενται στις αγορές και εκείνων που μπορούν να απορροφηθούν από τις αγορές, καθώς επίσης και στις δράσεις προώθησης έναντι των γεωργών και των καταναλωτών· θεωρεί ότι η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των διαφόρων κρίκων της παραγωγής, της επεξεργασίας και της διανομής θα διασφαλιζόταν πιο αποτελεσματικά, καθώς η βιωσιμότητα αυτή είναι ουσιώδης για τη ζωή στο αγροτικό περιβάλλον· προσθέτει ότι ο έλεγχος της ποσότητας είναι μία από τις απαιτήσεις για τον έλεγχο ποιότητας· φρονεί ότι θα πρέπει να συμπεριληφθεί στην νομοθεσία της Ένωσης ο ορισμός του ρόλου των κοινοπραξιών· θεωρεί ότι οι πρακτικές και οι εμπειρίες οι οποίες παρατηρήθηκαν στις διάφορες χώρες της ΕΕ θα μπορούσαν να καταγραφούν και να χρησιμοποιηθούν, προκειμένου να προσδιορισθούν τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των κοινοπραξιών·
37. εκτιμά ότι δεν θα πρέπει να προστεθούν συμπληρωματικά κριτήρια στις διαδικασίες καταχώρησης οιουδήποτε εξ αυτών των οργάνων, αλλά, αντίθετα, σκοπός θα πρέπει να είναι η απλούστευση· επισημαίνει ότι οι τρέχουσες διαδικασίες για καταχώρηση ΠΟΠ και ΠΓΕ είναι περίπλοκες και μακρόχρονες· προτρέπει την Επιτροπή να βρει τρόπους για την επιτάχυνση της διαδικασίας αυτής·
38. τονίζει την ανάγκη εξορθολογισμού της επεξεργασίας των αιτήσεων καταχώρησης, αλλά δεν συντάσσεται με την ιδέα της συντόμευσης της διαδικασίας ελέγχου με την αυθαίρετη απόρριψη αιτήσεων τις οποίες η Επιτροπή κρίνει ελλιπείς σε ένα πρώιμο στάδιο· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι, σε πολλές περιπτώσεις, οι αρχικές απόψεις της Επιτροπής διαμορφώνονται πολύ βιαστικά ή δεν είναι οι αρμόζουσες για τη συγκεκριμένη περίπτωση, λόγω της ελλιπούς κατανόησης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών προϊόντος ή τοπικής αγοράς·
39. ζητεί από την Επιτροπή να εκπονήσει μελέτη σχετικά με τις ενδεδειγμένες πληροφορίες (σήμανση και όλα τα άλλα διαθέσιμα μέσα) που απαιτούνται για τα προϊόντα ΠΟΠ/ΠΓΕ που κυκλοφορούν στην αγορά με την εμπορική ονομασία φορέα λιανικού εμπορίου· ζητεί να υπάρξει υποχρεωτική καταχώρηση του ονόματος του παραγωγού στα ΠΟΠ και ΠΓΕ, όταν το προϊόν κυκλοφορεί στην αγορά με την εμπορική ονομασία φορέα λιανικού εμπορίου·
40. θεωρεί ότι, σε περίπτωση που ένα προϊόν προστατευόμενο από γεωγραφική ένδειξη χρησιμοποιείται ως συστατικό, ο οργανισμός που είναι υπεύθυνος για αυτή τη γεωγραφική ένδειξη ή η αρμόδια αρχή θα πρέπει να μπορεί να καθορίζει κανόνες για τη διαχείριση της χρήσης του ονόματός του στις ονομασίες πώλησης των μεταποιημένων προϊόντων, καθώς και να μπορεί να διενεργεί ειδικούς ελέγχους προκειμένου να διαπιστωθεί ότι δεν έχουν αλλοιωθεί τα χαρακτηριστικά, η εικόνα ή η φήμη του προϊόντος με γεωγραφική ένδειξη· θεωρεί ότι η Επιτροπή θα πρέπει να εφαρμόσει σαφείς κατευθυντήριες γραμμές ως προς τη χρήση των ονομάτων των προϊόντων με γεωγραφική ένδειξη που χρησιμοποιούνται ως συστατικά στοιχεία στη σήμανση των μεταποιημένων προϊόντων, ώστε να αποφεύγεται τυχόν παραπλάνηση του καταναλωτή·
41. τάσσεται υπέρ της καθιέρωσης ενωσιακών κανόνων που θα επιτρέπουν στους οργανισμούς διαχείρισης της γεωγραφικής ένδειξης να ορίζουν κανόνες όσον αφορά τη συσκευασία του προϊόντος τους, προκειμένου να αποφεύγεται κάθε υποβάθμιση της υψηλής ποιότητάς τους·
42. αντιτίθεται στην ιδέα της αντικατάστασης των γεωγραφικών ενδείξεων με εμπορικά σήματα, δεδομένου ότι αυτά αποτελούν θεμελιωδώς διαφορετικά νομικά εργαλεία· τονίζει ότι η διαφορά μεταξύ εμπορικών σημάτων και γεωγραφικών ενδείξεων θα πρέπει να εξηγηθεί καλύτερα· ζητεί την εφαρμογή στην πράξη των υφιστάμενων ενωσιακών κανόνων που καθιστούν αδύνατη την καταχώρηση ενός εμπορικού σήματος που περιέχει ή αναφέρεται σε ΠΟΠ/ΠΓΕ από φορείς που δεν αντιπροσωπεύουν τις οργανώσεις παραγωγών αυτών των ΠΟΠ/ΠΓΕ·
43. ζητεί, περαιτέρω, να αναλάβουν οι αρχές όλων των κρατών μελών την δέσμευση της ενδελεχούς αυτεπάγγελτης προστασίας των γεωγραφικών ενδείξεων, επιθυμεί να θεσπισθεί αυτό με συγκεκριμένους όρους στο πλαίσιο αναθεώρησης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006 της 20ής Μαρτίου 2006 σχετικά με την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωγραφικών προϊόντων[4] και των τροφίμων, καθορίζοντας ταυτόχρονα σαφέστερα τις σχετικές διαδικασίες ελέγχου που εφαρμόζονται σε όλες τις φάσεις, τόσο πριν όσο και μετά από τη διάθεση των προϊόντων στην αγορά·
44. θεωρεί ότι το μέσο των Εγγυημένων Παραδοσιακών Ιδιότυπων Προϊόντων θα πρέπει να διατηρηθεί, ενώ οι σχετικοί κανόνες καταχώρησης θα πρέπει να απλουστευθούν περισσότερο· ζητεί, εν προκειμένω, από την Επιτροπή να επανεξετάσει το μέσο ΕΠΙΠ, να μελετήσει τις δυνατότητες μείωσης του χρόνου της διαδικασίας υποβολής αιτήσεων και να διερευνήσει τις δυνατότητες παροχής καλύτερης προστασίας του προϊόντος βάσει αυτού του καθεστώτος, καθώς και κάθε άλλο μέσο που μπορεί να καταστήσει το συγκεκριμένο σύστημα πιο ελκυστικό στους παραγωγούς· υπενθυμίζει ότι τα Εγγυημένα Παραδοσιακά Προϊόντα αποτελούν σχετικά πρόσφατο μέσον πράγμα που εξηγεί την αργή εξέλιξή του· θεωρεί ότι θα πρέπει να ενημερωθούν καλύτερα σχετικά με το μέσο αυτό οι παραγωγοί ώστε να καταστεί ένα οικείο εργαλείο προώθησης της ποιότητας στην Ευρώπη·
45. θεωρεί ότι, προκειμένου να αποφευχθεί η εξαφάνιση των γνώσεων σχετικά με το παραδοσιακό φαγητό και τον τρόπο παρασκευής του επί σειρά γενεών, η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο της δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής τράπεζας γνώσεων για τις παλιές συνταγές και τις ιστορικές μεθόδους παρασκευής τροφίμων·
46. ζητεί να εφαρμοσθούν μέσα για τη συλλογική ανάδειξη και προώθηση μικρών, παραδοσιακών, τοπικών και βιοτεχνικών προϊόντων, τα οποία συνδέονται στενά με συγκεκριμένο τόπο και φέρουν γεωγραφική ονομασία, για τα οποία οι διαδικασίες πρόσβασης στις Προστατευμένες Ονομασίες Προέλευσης/ Προστατευόμενες Γεωγραφικές Ενδείξεις είναι εξαιρετικά επίπονες και δαπανηρές·
47. υπενθυμίζει ότι ορισμένες γεωγραφικές ενδείξεις υφίστανται συστηματική παραποίηση σε τρίτες χώρες· αυτό υπονομεύει το κύρος και την εικόνα του προϊόντος ΓΕ και αποπροσανατολίζει τον καταναλωτή· τονίζει ότι η εξασφάλιση της προστασίας μιας ΓΕ σε τρίτη χώρα είναι μια μακρά και δύσκολη διαδικασία για τους παραγωγούς, δεδομένου ότι κάθε τρίτη χώρα μπορεί να έχει διαμορφώσει το δικό της ειδικό σύστημα προστασίας· καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποστηρίξει τεχνικά και οικονομικά τους οργανισμούς που είναι αρμόδιοι για τις ΓΕ, προκειμένου να διευκολύνει την επίλυση των προβλημάτων υφαρπαγής·
48. ζητεί μεγαλύτερη προστασία για τις γεωγραφικές ενδείξεις
– στον ΠΟΕ, τόσο μέσω της επέκτασης της προστασίας που παρέχει το άρθρο 23 της συμφωνίας TRIPS σε όλες τις γεωγραφικές ενδείξεις όσο και μέσω της κατάρτισης ενός νομικά δεσμευτικού πολυμερούς μητρώου για τις γεωγραφικές ενδείξεις, και
– στις τρίτες χώρες, μέσω της διαπραγμάτευσης διμερών συμφωνιών, ιδίως με τις οικονομικά σημαντικές χώρες·
– στηρίζει το στόχο της Επιτροπής να συμπεριληφθούν οι γεωγραφικές ενδείξεις στο πεδίο εφαρμογής της «Εμπορικής συμφωνίας καταπολέμησης της παραποίησης/απομίμησης» και στο έργο του μελλοντικού «Ευρωπαϊκού παρατηρητηρίου παραποίησης/απομίμησης και πειρατείας»· και
– θεωρεί ότι η Επιτροπή θα πρέπει να συνεργασθεί πιο στενά με τους οργανισμούς εκπροσώπησης των παραγωγών προϊόντων με γεωγραφική ένδειξη πριν από την έναρξη εμπορικών διαπραγματεύσεων και κατά τη διάρκεια της διαπραγματευτικής διαδικασίας·
– θεωρεί την επίτευξη ουσιαστικής προόδου στον τομέα των γεωγραφικών ενδείξεων απαραίτητη προϋπόθεση μίας ισόρροπης συμφωνίας στις γεωργικές διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο του ΠΟΕ·
49. θεωρεί ότι πρέπει να ενταθούν οι δραστηριότητες ενημέρωσης και προώθησης του συστήματος sui generis προστασίας των γεωγραφικών ενδείξεων· καλεί την Επιτροπή συνεχίσει την προώθηση της έννοιας της γεωγραφικής ένδειξης στις τρίτες χώρες, ιδίως δε αυξάνοντας τις αποστολές τεχνικής βοήθειας σε συνδυασμό με τους ευρωπαίους παραγωγούς προϊόντων με γεωγραφική ένδειξη και/ή τις οργανώσεις εκπροσώπησής τους·
Ολοκληρωμένη παραγωγή
50. κρίνει απαραίτητη την προαγωγή συστημάτων παραγωγής που σέβονται το περιβάλλον και βασίζονται στον εξορθολογισμό των εισροών, όπως στην περίπτωση της «ολοκληρωμένης παραγωγής»·
51. τονίζει ότι η εισαγωγή νομοθεσίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την ολοκληρωμένη παραγωγή θα προσέφερε μεγαλύτερη ορατότητα στις προσπάθειες που καταβάλλουν οι γεωργοί και κτηνοτρόφοι της ΕΕ επί θεμάτων ασφάλειας των τροφίμων, περιβάλλοντος και καλής μεταχείρισης των ζώων έναντι των εισαγωγών από τρίτες χώρες· πιστεύει ότι θα πρέπει να υπάρξει ταυτόχρονη εκστρατεία προώθησης και εμπορίας για την ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή παραγωγή·
52. υποστηρίζει την προαγωγή των συστημάτων παραγωγής τροφίμων ποιότητας βάσει κριτηρίων αειφορίας, όπως η περίπτωση της ολοκληρωμένης παραγωγής· ζητεί την ενωσιακή ρύθμιση του θέματος, ούτως ώστε να ενοποιηθούν τα κριτήρια που ισχύουν στα διάφορα κράτη μέλη, η οποία θα συνοδεύεται από κατάλληλη εκστρατεία προώθησης που θα ενημερώνει τους καταναλωτές σχετικά με τις σημαντικότερες πτυχές της ολοκληρωμένης παραγωγής στην Ευρώπη·
Βιολογική γεωργία
53. επαναλαμβάνει την πεποίθησή του ότι η βιολογική γεωργία και η ολοκληρωμένη παραγωγή παρέχουν οφέλη για την υγεία των καταναλωτών, καθώς και την εγγύηση ότι με τη διαδικασία αυτή παραγωγής αποφεύγονται περιβαλλοντικές ζημίες που συνδέονται με τη χρήση λιπασμάτων και επίσης προσφέρουν στους ευρωπαίους γεωργούς σημαντικές δυνατότητες ανάπτυξης, μολονότι δεν αποτελούν από μόνες τους τη λύση στο ζήτημα των μελλοντικών παγκόσμιων αποθεμάτων τροφίμων· υποστηρίζει τις πρόσφατες προσπάθειες για την ανάπτυξη ενός νέου βιολογικού λογότυπου της ΕΕ για όλα τα προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας της ΕΕ·
54. κρίνει απαραίτητη την ύπαρξη μιας αυθεντικής ενιαίας αγοράς για τα βιολογικά προϊόντα στην οποία θα συνεισέφερε σημαντικά η θέσπιση ενός υποχρεωτικού ενωσιακού λογότυπου· στο πλαίσιο αυτό, εκφράζει την υποστήριξή του προς το πλαίσιο που θεσπίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2007, για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91[5], και ελπίζει ότι, παρά την πρόσφατη θέση του σε ισχύ, θα αναπτύξει το συντομότερο δυνατόν όλο το κανονιστικό δυναμικό του·
55. υπογραμμίζει το γεγονός ότι τόσο τα κράτη μέλη όσο και η ΕΕ έχουν το καθήκον της προώθησης των προϊόντων ποιότητας, αλλά και της ανάληψης δράσης υπέρ της προστασίας τους σε διεθνές επίπεδο· θεωρεί, στο πλαίσιο αυτό, ότι είναι απαραίτητο να εφαρμόζονται αυστηρότεροι έλεγχοι για τα βιολογικά προϊόντα τα οποία προέρχονται από τρίτες χώρες, κάτι που θα διασφαλίσει τον ισότιμο ανταγωνισμό μεταξύ των βιολογικών προϊόντων της ΕΕ και αυτών που προέρχονται από τρίτες χώρες·
56. θεωρεί ότι η εμφάνιση μη βιολογικών προϊόντων με σήμανση που να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας βλάπτει την ανάπτυξη της ενιαίας αγοράς στην ΕΕ στον τομέα των βιολογικών προϊόντων· εκφράζει επ' αυτού τον προβληματισμό του σχετικά με τις προσπάθειες διεύρυνσης του συστήματος βιολογικής σήμανσης σε προϊόντα διατροφής τα οποία δεν παράγονται σύμφωνα με τις αρχές της βιολογικής γεωργίας·
57. ανησυχεί για την αύξηση του αριθμού των ιδιωτικών βιολογικών σημάτων στα μη διατροφικά προϊόντα, έναν τομέα μεγάλης εξάπλωσης που δεν καλύπτεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2007, για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91· ζητεί από την Επιτροπή να αξιολογήσει κατά πόσον είναι σκόπιμο να επεκταθεί η νομοθεσία σε αυτόν τον τομέα·
58. επαναλαμβάνει ότι, για να βελτιωθεί η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς στον τομέα των βιολογικών προϊόντων θα πρέπει:
– να διασφαλίζεται ότι τα βιολογικά προϊόντα από τρίτες χώρες πληρούν τις ίδιες απαιτήσεις με τα βιολογικά προϊόντα από την ΕΕ και ότι εντείνεται η σχετική παρακολούθηση,
– να αναγράφεται η χώρα προέλευσης στην περίπτωση των νωπών και μεταποιημένων βιολογικών γεωργικών προϊόντων που εισάγονται από τρίτες χώρες, ανεξάρτητα με το εάν χρησιμοποιείται το ενωσιακό λογότυπο για τα οργανικά προϊόντα,
– να αυξηθεί η αξιοπιστία του ευρωπαϊκού λογότυπου μέσω ενός προγράμματος προώθησης των βιολογικών προϊόντων, και
– να είναι διακριτή η σήμανση των μη γεωργικών προϊόντων στα οποία γίνεται αναφορά για τη βιολογική μέθοδο παραγωγής από αυτή των βιολογικών γεωργικών προϊόντων·
59. χαιρετίζει τη δημιουργία γραφείων για τα παραδοσιακά και τα βιολογικά προϊόντα σε επίπεδο κρατών μελών· πιστεύει ότι πρέπει το κάθε κράτος μέλος να διαθέτει τα κατάλληλα όργανα, είτε δημόσια είτε ιδιωτικά, αναγνωρισμένα και από τους παραγωγούς και από τους καταναλωτές τα οποία θα στοχεύουν στην προώθηση και την πιστοποίηση της τοπικής παραγωγής βιολογικών προϊόντων ποιότητας·
60. καλεί την Επιτροπή να σκιαγραφήσει τους τρόπους με τους οποίους προτείνει να προωθηθεί το τοπικό εμπόριο φιλικών προς το περιβάλλον γεωργικών προϊόντων·
Ιδιωτικά συστήματα πιστοποίησης
61. τονίζει ότι, ως έχουν σήμερα τα πράγματα, τα ιδιωτικά συστήματα πιστοποίησης δεν προσφέρουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ποιότητα των σχετικών προϊόντων, αλλά συχνά μετατρέπονται σε οικονομική και γραφειοκρατική επιβάρυνση όσον αφορά την πρόσβαση του γεωργού στην αγορά·
62. ζητεί να γίνει καταγραφή όλων των ιδιωτικών συστημάτων πιστοποίησης ποιότητας, τα οποία οι ευρωπαίοι παραγωγοί καλούνται να εφαρμόσουν επί πλέον των ήδη επιβαλλομένων από την νομοθεσία της ΕΕ προδιαγραφών ποιότητας· υποστηρίζει τη θέσπιση ενός Νομοθετικού Πλαισίου Βασικών Αρχών της Ένωσης με στόχο τη διαφανή λειτουργία των εν λόγω ιδιωτικών συστημάτων πιστοποίησης·
63. υποστηρίζει την πρωτοβουλία της Επιτροπής να εκπονήσει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με ορθές πρακτικές αναφορικά με τη λειτουργία όλων των συστημάτων που άπτονται της ποιότητας των γεωργικών προϊόντων. οι κατευθυντήρες αυτές γραμμές πρέπει να εφαρμόζονται από τους οικονομικούς παράγοντες και να περιέχουν σειρά ιδεών για να βοηθηθεί ο παραγωγικός τομέας να προωθήσει την προστιθέμενη αξία των παραγωγών του, να ενθαρρύνει την αμοιβαία αναγνώριση των συστημάτων πιστοποίησης και τη συμμετοχή του παραγωγικού τομέα στη διαμόρφωση τέτοιων συστημάτων, και να ευνοήσει, μέσω των ενώσεων παραγωγών, την απλούστευση των διοικητικών επιβαρύνσεων που συνεπάγεται η πιστοποίηση με στόχο τη μέγιστη δυνατή μείωση του κόστους για τους γεωργούς·
Πολιτική ενημέρωσης και προώθησης των προϊόντων
64. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν αναφέρει στην ανακοίνωσή της την ανάγκη υποστήριξης των μέτρων προβολής, που είναι απαραίτητα για την εξασφάλιση της απόδοσης των προσπαθειών των ευρωπαίων γεωργών όσον αφορά την ποιότητα, την ασφάλεια των τροφίμων και το περιβάλλον· πιστεύει ότι τα μέσα προβολής που διαθέτει η ΕΕ πρέπει να μεταρρυθμιστούν για να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητά τους· προτείνει, εν προκειμένω, να επεκταθούν και στην αγορά της ΕΕ οι ενισχύσεις για την προβολή που θεσπίστηκαν πρόσφατα στον τομέα του οίνου·
65. υποστηρίζει τις ευρωπαϊκές δράσεις που αποσκοπούν στην, όσο το δυνατόν, πληρέστερη και ουσιαστικότερη ενημέρωση σχετικά με τα πλεονεκτήματα που συνεπάγονται οι πολιτικές της ΕΕ στον τομέα της ποιότητας και ασφάλειας των τροφίμων· συνιστά στην Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τις προσπάθειές τους στον τομέα της πληροφόρησης και της προώθησης σε ότι αφορά τις προδιαγραφές ποιότητας και ασφάλειας των τροφίμων για τα προϊόντα της ΕΕ·
66. οι προσπάθειες αυτές πληροφόρησης και προώθησης για τις γεωγραφικές ενδείξεις και τα κοινοτικά εμπορικά σήματα, θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν μέσω δημόσιων και/ή ιδιωτικών οντοτήτων, ατόμων ή οργανώσεων·
67. θεωρεί ότι, δεδομένης της σημασίας που έχει η ευρωπαϊκή αγορά για τους παραγωγούς προϊόντων με γεωγραφική ένδειξη, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να παράσχουν επιπρόσθετα οικονομικά μέσα για τα προγράμματα προώθησης εντός της εσωτερικής αγοράς, ενώ παράλληλα θα πρέπει να συνεχισθεί η αύξηση του προϋπολογισμού για τις εκστρατείες προώθησης στις τρίτες χώρες·
68. υπογραμμίζει ότι οι πολιτικές ενημέρωσης πρέπει να στοχεύουν όχι μόνο στους καταναλωτές αλλά και στους παραγωγούς, δεδομένου ότι οι ενέργειές τους συνδέονται στενά με τις γνώσεις που έχουν για την αγορά και για την εκτίμηση της ποιότητας των προϊόντων τους από τους καταναλωτές·
69. τονίζει τις δυνατότητες της χρηματοδότησης της ΕΕ στον τομέα αυτό, ειδικότερα χάρη στα κεφάλαια του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου για την Αγροτική Ανάπτυξη· επισημαίνει, εν τούτοις, ότι οι δυνατότητες άντλησης πιστώσεων των μικρών παραγωγών έχουν συρρικνωθεί εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, πράγμα το οποίο περιορίζει δραστικά την πρόσβασή τους σε συγχρηματοδότηση από τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης· προτείνει, στο πλαίσιο αυτό, στην Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο εναρμόνισης του συστήματος γεωργικών πιστώσεων σε επίπεδο ΕΕ·
70. θεωρεί ότι πρέπει να ενθαρρυνθούν οι γεωργικές αγορές που τυγχάνουν άμεσης διαχείρισης από τους γεωργούς, όπως τα σημεία πώλησης εποχικών τοπικών προϊόντων, διότι αυτές εξασφαλίζουν μια δίκαιη τιμή για τα προϊόντα ποιότητας, εδραιώνουν το δεσμό μεταξύ προϊόντος και τόπου από τον οποίο προέρχεται, και παροτρύνουν τον καταναλωτή να επιλέγει συνειδητά και με βάση την ποιότητα· θεωρεί ότι τα κράτη μέλη πρέπει να ενθαρρύνουν τη δημιουργία χώρων εμπορίας όπου οι παραγωγοί θα μπορούν να παρουσιάζουν τα προϊόντα τους απευθείας στους καταναλωτές·
71. ζητεί τη θέσπιση προγραμμάτων για την προώθηση πωλήσεων στην τοπική αγορά, με στόχο την στήριξη των τοπικών και περιφερειακών πρωτοβουλιών μεταποίησης και εμπορίας· θεωρεί ότι τούτο μπορεί να επιτευχθεί, για παράδειγμα, με συνεταιρισμούς παραγωγών, που συμβάλλουν στην αύξηση της προστιθέμενης αξίας στην ύπαιθρο·
72. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου