Προτάσεις Γεωπονικού Συλλόγου Μαγνησίας στα πλαίσια της θεσμικής υποχρέωσης του για την λύση του αδιεξόδου στη γεωργία

		Βόλος 15 Φεβρουαρίου 2013 Αριθμ Πρωτ : 11 Προς:
Γεωπονικός Σύλλογος Μαγνησίας Πληροφορίες : Λάμπρος Κων/νος Τηλ : 6972240061 e-mail: lambrosk73@yahoo.gr		Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Tροφίμων Κύριο Τσαυτάρη Αθανάσιο Αναπληρωτή Υπουργό Κύριο Χαρακόπουλο Μάξιμο Κοιν: MME

Θέμα: «Προτάσεις Γεωπονικού Συλλόγου Μαγνησίας στα πλαίσια της θεσμικής υποχρέωσης του για την λύση του αδιεξόδου στη γεωργία»

Κύριε Υπουργέ,

Τις τελευταίες εβδομάδες οι Έλληνες αγρότες βρίσκονται ξανά στους δρόμους με αιτήματα για φθηνότερη ενέργεια, μείωση του κόστους παραγωγής, καλύτερες τιμές ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν να παράγουν για τους ίδιους, τους συμπατριώτες τους και την εθνική οικονομία.

Επί σειρά ετών είμαστε μάρτυρες της διαμαρτυρίας τους στις εθνικές οδούς με τα τρακτέρ τους.Δυστυχώς - και παρά το γεγονός ότι το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας αναφέρεται στην σημασία της πρωτογενούς παραγωγής - καμία κυβέρνηση δεν αναζήτησε τα βαθύτερα αίτια αυτής της διαμαρτυρίας, πόσο μάλλον να τα μελετήσει και να τα αντιμετωπίσει.Οι αγρότες για πρώτη φορά με ανοιχτούς τους δρόμους, ασκούν μεγαλύτερη πίεση προς εσάς και την κυβέρνηση, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά και οι ίδιοι τη γνωστή ρήση «ούκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος».

Είναι επιβεβλημένο να ενεργοποιηθούν τα αντανακλαστικά όλων, για ολοκληρωμένες και θεσμικά κατοχυρωμένες λύσεις, οι οποίες εκκρεμούν δεκαετίες τώρα.Λύσεις προς χάριν της ανάπτυξης του τόπου, για μια βιώσιμη ολοκληρωμένη ανάπτυξη της υπαίθρου.

Είναι πλέον φανερό ότι όπως η ελληνική οικονομία έτσι και το αγροτικό συνεταιριστικό-συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται υπό κατάρρευση. Τώρα είναι η στιγμή που οφείλει η συντεταγμένη πολιτεία να οικοδομήσει ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο για την γεωργία και την ύπαιθρο, δηλαδή την αναγνώριση των πολλαπλών ρόλων που επιτελούν εντός των σύγχρονων κοινωνιών, μέσα από τον επαναπροσδιορισμό των δημόσιων πολιτικών για τη στήριξή τους.

Όπως δείχνουν τα τελευταία στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας, σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) ανατρέπεται ο μύθος ότι δεν παράγουμε τίποτε σε αυτή τη χώρα. (Παράρτημα Γραφημάτων)

Συγκεκριμέναη Ελλάδα αποτελεί τον σημαντικότερο παραγωγό τσιπούρας - λαβρακίου σε διεθνές επίπεδο με μερίδιο 48,6% της συνολικής παραγωγής, ενώ είμαστε παγκοσμίως η 3η χώρα σε παραγωγή φρέσκου πρόβειου γάλακτος,η 3η παραγωγός χώρα βρώσιμων ελιών, η 5η παραγωγός χώρα σε ροδάκινα και νεκταρίνια, η 11η παραγωγός χώρα βαμβακιού, η 18η παραγωγός χώρα σταφυλιών και τοματών και -ενώ έχουμε λόγω της ύφεσης μειώσει την παραγωγή μας- συνεχίζουμε να είμαστε πρωτοπόροι πολλών άλλων προϊόντων, με εισροή συναλλάγματος εκατομμυρίων ευρώ ανά προϊόν από εξαγωγές.

Η παρουσία των προϊόντων μας στις διεθνείς αγορές θα ήταν ακόμα καλύτερη εάν δεν ήμασταν όντως ουραγοί στην τυποποίηση, την μεταποίηση, την προώθηση και την διάθεσή τους. Όλοι γνωρίζουν ότι τα τυποποιημένα, επώνυμα και πιστοποιημένα προϊόντα αποκτούν προστιθέμενη αξία και μπορούν να πωληθούν σε περισσότερες αγορές και σε καλύτερες τιμές.

Η ευθύνη για την κατάσταση αυτή βαραίνει όλους ανεξαιρέτως τους εμπλεκομένους στην παραγωγική διαδικασία, ο επιμερισμός της όμως πρέπει να γίνει αναλογικά.

Οφείλουμε να ενεργοποιήσουμε την παραγωγική και διοικητική μηχανή της χώρας με τέτοιο τρόπο ώστε αφενός μεν να μην εξαρτώμαστε από τις Ευρωπαϊκές εισροές, αφετέρου δε να χρησιμοποιήσουμε την Κοινή Αγροτική Πολιτική (Κ.A.Π.) ως εργαλείο ανάπτυξης.

Εθνικός στόχος θα πρέπει να γίνει η αυτάρκεια σε συγκεκριμένους -διατροφικούς κυρίως- τομείς, να παρθούν πρωτοβουλίες για προσαρμογή,εκσυγχρονισμό, αναδιαρθρώσεις, για τη δημιουργία βιώσιμων γεωργοκτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων.Να προχωρήσουμε άμεσα και με υπευθυνότητα στον σχεδιασμό της αγροτικής, κτηνοτροφικής,αλιευτικής και δασικής παραγωγής καταθέτοντας έναν βιώσιμο αναπτυξιακό σχεδιασμό για τα επόμενα χρόνια.

Η εντατικοποίηση του πρωτογενούς τομέα, της παραγωγής γεωργικών προϊόντων φυτικής και ζωικής προέλευσης, η ραγδαία ανάπτυξη τεχνολογιών μεταποίησης και συντήρησης τροφίμων και η υπερκατανάλωση «βιομηχανοποιημένων τροφίμων», δημιούργησαν καινούργια πρότυπα διατροφής και διαφοροποίησαν σημαντικά τις διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δηλώσει ξεκάθαρα ότι το μερίδιο των παραγωγών στην υπεραξία της διατροφικής αλυσίδας έπεσε από 31% σε 20% από το1995. Επιπλέον, η βραχυπρόθεσμη εικόνα εξακολουθεί να είναι ζοφερή. Ο FAOυπολογίζει ότι ο πληθυσμός της γης θα αυξηθεί κατά 2,3 δις ανθρώπους, για να φθάσει τα 9,1 δισεκατομμύρια έως το 2050. Η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων θα χρειαστεί να αυξηθεί κατά 70% για να συμβαδίσει με τον πληθυσμό.

Οι τιμές των τροφίμων παγκοσμίως αυξήθηκαν πάνω από 20% σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO). Κατά συνέπεια,επένδυση στον τομέα της γεωργίας έχει νόημα, για χαρτοφυλάκια, ως εξασφάλιση έναντι των αναπόφευκτων πτώσεων των τιμών που πρέπει να γίνουν στις επιχειρήσεις λιανεμπορίου τροφίμων.

Σύμφωνα με το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (UNEP), ο συνδυασμός κλιματικών αλλαγών, υποβάθμισης του εδάφους και ανεπάρκειας των υδάτινων πόρων, ίσως προκαλέσουν τη μείωση της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων σε ποσοστό που μπορεί να φθάσει το 25% μέχρι το 2050.

Τις επόμενες μάλιστα δεκαετίες, οι τιμές των τροφίμων προβλέπεται να αυξηθούν δραματικά προσεγγίζοντας ποσοστά της τάξεως του 50%. Επιπλέον αναφέρεται ότι τεράστιες καλλιεργητικές εκτάσεις παγκοσμίως έχουν καταστεί ακατάλληλες για καλλιέργεια, ενώ οι κατάλληλες για αλίευση εκτάσεις των θαλασσών παγκοσμίως έχουν μειωθεί αισθητά.

Η ανεπάρκεια των υδάτινων πόρων εκτιμάται ότι θα οδηγήσει σε μείωση της καλλιέργειας των δημητριακών κατά 12%, ενώ οι όλο συχνότερες και πιο επιζήμιες επιδρομές εντόμων, οι αρρώστιες και οι ιοί στους σπόρους ίσως έχουν ως αποτέλεσμα την μείωση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων παγκοσμίως κατά 6%.

Οι κλιματικές αλλαγές που συντελούνται στον πλανήτη έχουν αντίκτυπο, έμμεσο ή άμεσο, σε κάθε πλευρά της ανθρώπινης ζωής, όμως πουθενά η επίδραση αυτή δεν διαγράφεται τόσο δραματικά όσο στον τομέα της διατροφής. Οι απότομες κλιματικές αλλαγές και τα ακραία καιρικά φαινόμενα καταστρέφουν σοδιές και ζωικό βασίλειο. Οι όλο και συχνότερες πλημμύρες και ξηρασίες καθιστούν την αγροτική παραγωγή ένα δύσκολο στοίχημα για τους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτήν, ενώ απρόβλεπτες καταστάσεις όπως πυρηνικά ατυχήματα (π.χ. Τσέρνομπιλ,Φουκοσίμα) εντείνουν τα σενάρια μείωσης της καλλιεργήσιμης γεωργικής γης παγκοσμίως.

Οι διαταραχές στον κύκλο του νερού, αποτέλεσμα και αυτές των κλιματικών αλλαγών, καθιστούν το πολύτιμο αυτό στοιχείο σπάνιο και αυξάνουν το κόστος παραγωγής τροφίμων ή και το καθιστούν απαγορευτικό. Οι αλλαγές στην στάθμη και την θερμοκρασία της θάλασσας επηρεάζουν άμεσα την αλιεία,αλλοιώνοντας τα θαλάσσια οικοσυστήματα και οδηγώντας σε εξαφάνιση είδη από τα οποία εξαρτώνται παραθαλάσσιοι πληθυσμοί.

Μεταξύ 1967- 1997, η παγκόσμια παραγωγή δημητριακών αυξήθηκε κατά84% και ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξήθηκε κατά 67%, εξασφαλίζοντας ένα καθεστώς επισιτιστικής ασφάλειας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Σήμερα, η αλλαγή στη διατροφή της αναδυόμενης παγκόσμιας μεσαίας τάξης όπως καταγράφεται στην Κίνα και την Ινδία επιφέρει αύξηση της ζήτησης για μεταποιημένα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, αλλά και για το γάλα και τα δημητριακά. Εκτιμάται μάλιστα, ότι η κατανάλωση ζάχαρης της Ινδίας θα διπλασιαστεί μέχρι το 2030 και η κινεζική κατανάλωση θα ξεπεράσει εκείνη της Ε.Ε.μέχρι το 2014. Η ζήτηση για ζάχαρη θα αυξηθεί έως και κατά 50% στα επόμενα 20χρόνια με βάση την μεταβολή των μοντέλων διατροφής.

Ο Γεωπονικός Σύλλογος Μαγνησίας λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία που σας παραθέσαμε παραπάνω προτείνει στον ΥΠΑΑΤ να υιοθετήσει τις παρακάτω εφικτές θεσμικές προτάσεις που δεν έχουν -κατά την άποψή μας-μεγάλο οικονομικό κόστος:

· Να παρουσιαστεί νομοθετική πρόταση για τον αποτελεσματικό περιορισμό των περιπτώσεων δεσπόζουσας θέσης στην αγορά, με τον καθορισμό ανώτατου ορίου κέρδους σε όλα τα στάδια της εφοδιαστικής αλυσίδας. Να υπόκεινται σε αυτό οι τομείς εισροής, η βιομηχανία μεταποίησης τροφίμων και οι έμποροι λιανικής πώλησης, με ανώτατο δεσμευτικό ποσοστό συνολικού κέρδους από το χωράφι στο ράφι, προς όφελος παραγωγού και καταναλωτή.

· Να αντιμετωπίσουμε την κερδοσκοπία στις πρώτες ύλες και τα αγροτικά εφόδια με θεσμοθέτηση ενδεικτικής τιμής ανά προϊόν (για τα γεωργικά φάρμακα ή λιπάσματα η αναγραφόμενη ενδεικτική τιμή σκευάσματος να είναι η μέση τιμή των πέντε χαμηλότερων τιμών στις χώρες της Ε.Ε.). Ηλεκτρονική συνταγογράφηση των σκευασμάτων –εισροών με ευθύνη Γεωπόνου και χρησιμοποιώντας φθηνότερες γενόσημες ουσίες. (Ορθολογικότερη χρήση-μείωση εισροών, οικονομία, προστασία του περιβάλλοντος, ενεργοποίηση του συμβούλου της εκμετάλλευσης).

· Να μειωθεί ο συντελεστής ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια.

· Να μειωθεί το κόστος της ενέργειας (καύσιμα, ηλεκτρισμός) στην αγροτική παραγωγή,με μείωση ή επιστροφή του ειδικού τέλους καυσίμων. Χρήση αγροτικής ηλεκτρικής ενέργειας σε μειωμένη τιμή, ώστε να καταστούν ανταγωνιστικά τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα, αφού σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ ο πολλαπλασιαστής του ΑΕΠ της χώρας για τον αγροτικό τομέα είναι πέντε (5). Εάν αυτό δεν συμβεί, πολύ σύντομα οι επενδύσεις και οι γεωτρήσεις που έγιναν από ιδιώτες λόγω αδυναμίας της πολιτείας να δημιουργήσει αρδευτικά δίκτυα, είναι βέβαιο πως θα απαξιωθούν,καθώς το κόστος χρήσης τους θα ξεπερνά τα έσοδα από την παραγωγή.

· Κρίσιμο ζήτημα αποτελεί η σχεδιαζόμενη φορολόγηση των αγροτεμαχίων, του μικρού και πολυτεμαχισμένου γεωργικού κλήρου, που θα αυξήσει περαιτέρω το ήδη υψηλό κόστος παραγωγής. Στην Ελλάδα το μέσο μέγεθος εκμετάλλευσης είναι τα 48 στρέμματα και το μέσο μέγεθος αγροτεμαχίου τα 7στρέμματα (από τα χαμηλότερα στην Ε.Ε.). Ο μικρός κλήρος είναι το συγκριτικό μας μειονέκτημα, μειώνει την ανταγωνιστικότητα των αγροτικών μας προϊόντων και μόνο δεινά μπορεί να επιφέρει στην αγροτική παραγωγή η φορολόγησή του. Άλλωστε,αποτελεί παραγωγικό συντελεστή που δεν μπορεί να υπόκειται σε φορολογία.

· Ενίσχυση της αγροτικής πίστης, ώστε αφενός μεν να υπάρξει δυνατότητα επενδύσεων από νέους ανθρώπους στον πρωτογενή τομέα, αφετέρου δε να δοθεί η δυνατότητα εκσυγχρονισμού και επέκτασης υφιστάμενων εκμεταλλεύσεων. Κρίνεται απαραίτητη η μείωση του κόστους δανεισμού και η παραχώρηση εγγυήσεων του ελληνικού δημοσίου σε αποδεδειγμένα οικονομικά υγιείς ιδιώτες,ομάδες παραγωγών ή συνεταιρισμούς που ασχολούνται με την αγροτική παραγωγή. Η επανεκκίνηση της ανάπτυξης της υπαίθρου απαιτεί στοχευμένες δράσεις, όπως έγινε και με τις τράπεζες. Είναι αδύνατο να αναπτυχθεί η αγροτική οικονομία με επιτόκια δανεισμού της τάξεως του 8 - 10% και μάλιστα σε νέους αγρότες που έχουν ολοκληρώσει σχέδιο βελτίωσης και είχαν δανειστεί με άλλους όρους από την πρώην ΑΤΕ.

· Βελτίωση των αρρυθμιών των υπηρεσιών που προκλήθηκαν από τον «Καλλικράτη». Καθετοποίηση των υπηρεσιών. Το υπάρχον επιστημονικό προσωπικό του υπουργείου και των ΔΑΟΚ των Περιφερειών είναι λιγοστό και η πλειοψηφία του είναι κοντά στη συνταξιοδότηση. Κρίνεται σκόπιμη η ενσωμάτωση του προσωπικού της αποκεντρωμένης διοίκησης στην αιρετή περιφέρεια, η επαναφορά του γεωπόνου στο χωράφι με επανασύσταση Υπηρεσίας Εφαρμογών.

· Καθορισμός–επιτέλους- ετήσιων χρονοδιαγραμμάτων καταβολής κάθε είδους ενισχύσεων-οφειλών από την πολιτεία ή την Ε.Ε., ώστε να μπορεί να γίνει ορθός οικονομικός προγραμματισμός από όλους όσοι εμπλέκονται στην αγροτική παραγωγή.

· Δράσεις σχετιζόμενες με κατάρτιση, καινοτομία και νέες τεχνολογίες, θα έχουν ως αποτέλεσμα γεωργούς με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, συμβάλλοντας στην χωρίς αποκλεισμούς έξυπνη ανάπτυξη και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της γεωργίας.

· Τράπεζα γενετικού υλικού, παραγωγή καινοτόμου έρευνας στη γεωργία, και μετατροπή των δικών της ερευνητικών αποτελεσμάτων σε προϊόντα και υπηρεσίες.

· Προώθηση ομαδικών δράσεων για κοινή εμπορία αγροτικών προϊόντων, αγορές κλίμακας και κοινή αγορά εφοδίων για συμπύκνωση του κόστους παραγωγής .

· Άμεση αξιοποίηση και χρηματοδότηση των επιχειρησιακών σχεδίων που έγιναν από τις Αιρετές Περιφέρειες σε συνεργασία με το ΥΠ.Α.Α.Τ. για τη δημιουργία Ηλεκτρονικών Δημοπρατηρίων (τύπουMechelen Veilingen Βελγίου) με μεταποιητική υποδομή και εξασφάλιση της διάθεσης του προϊόντος. (Στην Περιφέρεια Θεσσαλίας εκτός από το επιχειρησιακό σχέδιο «Θεσσαλικό Καλάθι Αγροτικών Προϊόντων», αντικείμενο του οποίου είναι η στήριξη υπηρεσιών και υποδομών σχετικά με την τυποποίηση, την πιστοποίηση, την εμπορία και τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων προχωρεί και το πρωτόκολλο πιστοποίησης ποιότητας και προέλευσης “ThessAgro” ώστε να υπάρχει «Θεσσαλική Ταυτότητα» στα αγροτικά προϊόντα για τη βελτίωση της παραγωγής, της μεταποίησης, της εμπορίας και την προώθηση τους στις αγορές δράσεις που χρήζουν άμεσης ενίσχυσης από την κεντρική εξουσία).

· Αξιοποίηση των υποδομών λιμανιών , σιδηροδρομικών σταθμών, αερολιμένων, μεταφορά προϊόντων με cargo σε στοχευμένες αγορές του εξωτερικού, από δίκτυο- φορέα (Αγροτοδιατροφική Σύμπραξη) που ερευνά τις αγορές, προωθεί και συνάπτει συμφωνίες με τους παραγωγούς.

· Οριοθέτηση Ζωνών προτεινόμενων και μη καλλιεργειών, καθώς και αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, με πρωτοβουλίες που προκύπτουν από τα επιχειρησιακά σχέδια των Αιρετών Περιφερειών, παρουσία υπεύθυνου εθνικού φορέα. Αξιοποίηση των ερευνητικών υποδομών και των εκπονημένων μελετών,πριν αυτές καταστούν ανεφάρμοστες από την πάροδο του χρόνου. (π.χ. Αναδιάρθρωση καλλιεργειών στο Πήλιο)

· Για την περιοχή της Θεσσαλίας αλλά και για την συνέχιση της αγροτικής παραγωγής αναγκαιότητα αποτελεί η ολοκλήρωση των έργων στην Κάρλα, του περιβαλλοντικού και ενεργειακού έργου του Αχελώου και ο εμπλουτισμός του υδροφόρου ορίζοντα στο θεσσαλικό κάμπο. Αποτελεί εθνική υπόθεση η ολοκλήρωση τους, ενώ σύμφωνα με τα Σχέδια Διαχείρισης των Υδατικών Πόρων, αν τα έργα στον Αχελώο δεν προχωρήσουν, 500.000 στρέμματα θα μείνουν ακαλλιέργητα και 36.000 αγρότες θα σταματήσουν να καλλιεργούν. Τα ρήγματα σε περιοχές της Λάρισας (Πλατύκαμπος, Νίκη, Αρμένιο, Κιλελέρ) αλλά και στα χωριά Ριζόμυλος και Στεφανοβίκειο της Μαγνησίας καταδεικνύουν την άμεση ανάγκη για συνέχιση των έργων για τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα στο θεσσαλικό κάμπο. Απαιτείται άμεσα να προτάξουμε όλα τα έργα που έχουν να κάνουν με την διαχείριση των υδάτινων πόρων στη Θεσσαλία.

· Καθορισμός ποιών και πόσων βοσκοτόπων έχουμε (απαιτείται επάνοδος της Ειδικής Γραμματείας Δασών στο ΥΠ.Α.Α.Τ. ) και αντί να επιδοτούμε την αγρανάπαυση, ας επιδοτήσουμε την καλλιέργεια ψυχανθών για παραγωγή χονδροειδών και συμπυκνωμένων ζωοτροφών, με πολλαπλά οφέλη για το χωράφι, τον αγρότη, την κτηνοτροφία.

· Έλεγχος και πάταξη της νοθείας στον τελικό καταναλωτή. Ελλιπής νομοθεσία και αναποτελεσματικοί έλεγχοι αποθρασύνουν τα ποικιλώνυμα καρτέλ. ( Η πλειοψηφία των Ελλήνων νομίζει ότι αγοράζει ντόπιο μοσχαρίσιο κρέας ενώ η επάρκεια της χώρας μας σε αυτό το είδος κρέατος βαίνει μειούμενη και αγγίζει μόλις το 30%) .

· Απλούστευση - συντόμευση των διαδικασιών αδειοδότησης των σταβλικών εγκαταστάσεων στις οποίες εμπλέκονται πολλοί και διαφορετικοί φορείς. Η διαδικασία πρέπει να ολοκληρωθεί χωρίς την επιβολή προστίμων, ενώ προσοχή χρειάζεται και η αδειοδότηση των πρόχειρων καταλυμάτων ζώων.

· Στατιστική ανάλυση των δεδομένων από τον ΟΠΕΚΕΠΕ και ηλεκτρονική διασύνδεσή του με άλλες υπηρεσίες μόνο για ανάγνωση. (ΕΛΓΑ, Περιφέρεια κ.α.)

· Στα σπουδαία αγροτοπεριβαλλοντικά προγράμματα Νιτρορύπανση, Βιολογική Γεωργία και Κτηνοτροφία του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ 2007-2013) παρά τους δεκαοκτώ μήνες που περάσαν από τον Οκτώβριο του 2011, ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί. Η λύση βρίσκεται στην ανοχή 3% επί της έκτασης, αλλιώς υποχρεωτικά να ληφθεί ως δηλωθείσα και ενταχθείσα έκταση η μικρότερη ευρεθείσα έκταση.

Σε αυτές τις προκλήσεις η Ελλάδα οφείλει να ανταποκριθεί. Είμαστε πάντοτε στη διάθεση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, για επιπλέον διευκρινίσεις και προτάσεις. Προσδοκούμε σε ευρύτερη συνεργασία προς όφελος της αγροτικής παραγωγής, του κλάδου, των πολιτών και της χώρας.

Με τιμή

Ο Γ. Γραμματέας	Ο Πρόεδρος
Μπίτης Αθανάσιος	Λάμπρος Κωνσταντίνος