Το κλίμα ανασφάλειας, πλήρους απόγνωσης αλλά και το πρόβλημα επιβίωσης που αντιμετωπίζει πλέον ο αγροτικός κόσμος της Μαγνησίας και ειδικότερα οι σιτοπαραγωγοί, μετέφερε σε συνέντευξη Τύπου, ο πρόεδρος της ΕΑΣ Βόλου, Νικήτας Πρίντζος. «Η αποχώρηση από τα μπλόκα δεν έλυσε σε καμία περίπτωση τα προβλήματα. Το παρόν είναι προβληματικό και το μέλλον άδηλο για τη γεωργία», τόνισε ο ίδιος, επισημαίνοντας ότι Πολιτεία και αγρότες δεν κατάφεραν να συμπράξουν και να δημιουργήσουν όραμα για το μέλλον της αγροτικής οικονομίας. «Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ αγροτική πολιτική. Εδώ και 20 χρόνια πορεύεται με τον αυτόματο πιλότο των Βρυξελλών», καταγγέλει ο κ. Πρίντζος, εξηγώντας γιατί οι αγρότες κάθε Ιανουάριο βγαίνουν στους δρόμους με τα τρακτέρ, για να εισπράξουν ψίχουλα, υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα που τον επόμενο χρόνο τους οδηγεί στο ίδιο ραντεβού στα μπλόκα.
Ο κ. Πρίντζος έκανε λόγο για γήρανση της αγροτικής παραγωγής που πλέον οδηγείται στον αφανισμό. «Οι νέοι φεύγουν, τα χωριά ερημώνουν, τα τσιφλίκια ξαναδημιουργούνται. Τα καρτέλ ευημερούν και δεν υπάρχει καμία προοπτική. Η χώρα αργοπεθαίνει, αφού παράγουμε πολύ λιγότερα από όσα χρειαζόμαστε για να ζήσουμε», είπε περιγράφοντας με μελανά χρώματα την πορεία της αγροτιάς.
Έλλειψη αγοραστών
Ο πρόεδρος της ΕΑΣ Βόλου, όσον αφορά στην περίπτωση των σιτηρών, ανέφερε ότι 9.000 τόνοι βρίσκονται στοιβαγμένοι στα σιλό του νομού και παραμένουν αδιάθετοι ήδη από το καλοκαίρι. Στους τρεις διαγωνισμούς της ΕΑΣ Βόλου, το ενδιαφέρον αγοράς των ντόπιων σιτηρών ήταν μηδενικό.
Κι ενώ η μεγάλη παραγωγή σιτηρών σε παγκόσμιο επίπεδο προκαλεί κατρακύλισμα των τιμών, οι παραγωγοί της Μαγνησίας σκέφτονται ακόμη και να τα πουλήσουν για ζωοτροφές. Παρά την άριστη ποιότητά τους, οι χαμηλές τιμές, έχουν υποκινήσει το ενδιαφέρον των κτηνοτρόφων.
«Η πτώση των τιμών θα συνεχιστεί και η κατάσταση θα γίνει ακόμη πιο δύσκολη αν στις διεθνείς αγορές δεν επικρατήσουν άσχημα καιρικά φαινόμενα», δεν δίστασε να πει ο κ. Πρίντζος.
Η πλευρά του ΥΠΑΑΤ
Κι ενώ οι τελευταίες ελπίδες των σιτοπαραγωγών έχουν εναποτεθεί στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, στην πρόσφατη συνεδρίαση με τις ΕΑΣ, έσβησαν και οι τελευταίες ελπίδες, αφού σύμφωνα με τον κ. Πρίντζο «Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, δεν είχε να μας πει τίποτα!» Όπως πρόσθεσε, στη σύσκεψη, ακούστηκαν μόνο οι εκπρόσωποι των ΕΑΣ, που ζήτησαν τη δημιουργία παρατηρητηρίου τιμών και ενός φορέα που θα αναλαμβάνει να συγκεντρώνει τις ποσότητες των σιτηρών και την οργάνωση διαγωνισμών για τη διάθεσή τους. «Ούτε καν μπήκαμε στον κόπο να θίξουμε το θέμα των τιμών. Να πεθαίνεις στη δίψα και να μην ζητάς ούτε σταγόνα νερού...», έλεγε με νόημα ο κ. Πρίντζος, αναφερόμενος στις κλειστές υπουργικές πόρτες που βρίσκει ο αγροτικός κόσμος για κάθε οικονομικής φύσης αίτημά του εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.
Ο κ. Πρίντζος αναφέρθηκε στην προγραμματισμένη για την ερχόμενη εβδομάδα σύσκεψη της ΕΑΣ Βόλου, όπου θα εξεταστούν τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου. Προειδοποίησε όμως με δυναμικότερες αγροτικές κινητοποιήσεις. «Ο αγρότης θα πεινάσει. Αυτό μπορεί να το αντέξει. Αν όμως πεινάσει το παιδί του, όχι μόνο θα ξανακατέβει στο δρόμο, αλλά θα ξηλώσει και τα πεζοδρόμια», είπε χαρακτηριστικά.
Αποκλεισμός ΕΒΟΛ από διαγωνισμό
Στο περιθώριο της συνέντευξης Τύπου, ο κ. Πρίντζος, δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά του για τον αποκλεισμό της ΕΒΟΛ από το διαγωνισμό του Δήμου Βόλου για την προμήθεια γάλακτος σε 250 εργαζομένους του καθημερινά.
Ο κ. Πρίντζος, αν και δήλωσε ότι δεν υπήρχε πρόθεση αποκλεισμού της ΕΒΟΛ από το Δήμαρχο Βόλου, δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά του, για τη μη πρόσκληση της τοπικής γαλακτοβιομηχανίας στο διαγωνισμό. Ο ίδιος, ισχυρίστηκε ότι η ΕΒΟΛ δεν συμμετείχε επί σειρά ετών στο διαγωνισμό, σεβόμενη αίτημα του Δήμου για τη χρήση των διατακτικών για το γάλα, ως επιταγών ανά εξάμηνο, προκειμένου οι εργαζόμενοι να προμηθεύονται τα απαραίτητα από τοπικές επιχειρήσεις τροφίμων. Όπως εξήγησε, ο Δήμος Βόλου, αντί για τη σύναψη συνεργασίας με κάποια γαλακτοβιομηχανία προκειμένου να προμηθεύει τους 250 εργαζομένους του καθημερινά με γάλα, είχε προτιμήσει να εκδίδει κάθε μήνα αντίστοιχες επιταγές, προκειμένου οι εργαζόμενοι να ψωνίζουν τα απαραίτητα από ντόπιες επιχειρήσεις τροφίμων. «Ήταν ένα πάγιο καθεστώς και σεβαστήκαμε τα δεδομένα που ίσχυαν», είπε ο κ. Πρίντζος.
