Νέα Οδηγία για τις ντόπιες ποικιλίες κηπευτικών
Με τη νέα Οδηγία 2009/145 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, φιλοδοξεί να προστατεύσει τις ντόπιες αβελτίωτες φυλές και ποικιλίες κηπευτικών, θεσπίζοντας ένα θεσμικό πλαίσιο για την καλλιέργεια και την εμπορία τους. Η Οδηγία προβλέπει τη θέσπιση ορισμένων παρεκκλίσεων για την αποδοχή των ντόπιων αβελτίωτων φυλών και ποικιλιών κηπευτικών που καλλιεργούνται κατά παράδοση σε συγκεκριμένους τόπους και περιφέρειες και απειλούνται με γενετική διάβρωση και των ποικιλιών κηπευτικών οι οποίες δεν έχουν εγγενή αξία για εμπορική φυτική παραγωγή αλλά αναπτύσσονται για καλλιέργεια υπό ιδιαίτερες συνθήκες, και για την εμπορία σπόρων προς σπορά των εν λόγω ντόπιων φυλών και ποικιλιών.
Όπως παρατηρεί η Επιτροπή, τα θέματα της βιοποικιλότητας και της διατήρησης των φυτογενετικών πόρων έχουν αποκτήσει μεγάλη σημασία τα τελευταία χρόνια. Για να εξασφαλιστεί η επιτόπου διατήρηση και η βιώσιμη χρήση των φυτογενετικών πόρων, οι ντόπιες αβελτίωτες φυλές και οι ποικιλίες που καλλιεργούνται κατά παράδοση σε συγκεκριμένους τόπους και περιφέρειες και απειλούνται με γενετική διάβρωση (διατηρητέες ποικιλίες) πρέπει να καλλιεργούνται και να διατίθενται στο εμπόριο ακόμη και όταν δεν συμμορφώνονται με τις γενικές απαιτήσεις όσον αφορά την αποδοχή ποικιλιών και την εμπορία σπόρων προς σπορά. Εκτός από τον γενικό στόχο προστασίας των φυτογενετικών πόρων, το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της διατήρησης των εν λόγω ποικιλιών βρίσκεται στο γεγονός ότι είναι ιδιαιτέρως καλά προσαρμοσμένες στις τοπικές συνθήκες, επισημαίνεται στην Οδηγία.
Οι παρεκκλίσεις όσον αφορά την αποδοχή των εν λόγω ποικιλιών πρέπει να αφορούν τις ουσιαστικές απαιτήσεις για την αποδοχή μιας ποικιλίας και τις διαδικαστικές απαιτήσεις που προβλέπονται στην οδηγία 2003/91/ΕΚ της Επιτροπής, της 6ης Οκτωβρίου 2003, για τη θέσπιση μέτρων για την εφαρμογή του άρθρου 7 της οδηγίας 2002/55/ΕΚ του Συμβουλίου, όσον αφορά τα ελάχιστα χαρακτηριστικά που πρέπει να καλύπτονται κατά την εξέταση και τις ελάχιστες προϋποθέσεις για την εξέταση ορισμένων ποικιλιών κηπευτικών ειδών
Η κάθε μία από τις εν λόγω ποικιλίες θα συνδέεται με την περιφέρεια ή τις περιφέρειες στις οποίες παραδοσιακά καλλιεργείται, ώστε τα κράτη μέλη να προβλέψουν περιορισμούς σχετικά με την παραγωγή και την εμπορία των σπόρων προς σπορά, για να εξασφαλιστεί ότι η εμπορία των σπόρων πραγματοποιείται στο πλαίσιο της επιτόπου διατήρησης και της βιώσιμης χρήσης των φυτογενετικών πόρων. Σ’ αυτό το πλαίσιο, τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εγκρίνουν πρόσθετες περιφέρειες, όπου θα μπορούν να διατίθενται στο εμπόριο οι σπόροι που υπερβαίνουν τις ποσότητες οι οποίες απαιτούνται για να εξασφαλιστεί η διατήρηση της σχετικής ποικιλίας στην περιφέρεια καταγωγής της, υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω περιφέρειες είναι συγκρίσιμες όσον αφορά τους φυσικούς και ημιφυσικούς οικοτόπους. Για να εξασφαλιστεί ότι διατηρείται ο δεσμός με την περιφέρεια καταγωγής, αυτό δεν πρέπει να ισχύει όταν ένα κράτος μέλος έχει εγκρίνει πρόσθετες περιφέρειες παραγωγής.
Η ιχνηλασιμότητα των σπόρων πρέπει να εξασφαλιστεί με κατάλληλες απαιτήσεις σφράγισης και επισήμανσης για τις διατηρητέες ποικιλίες και για τις ποικιλίες που αναπτύσσονται για καλλιέργεια υπό ιδιαίτερες συνθήκες. Οι καλλιέργειες σπόρων των διατηρητέων ποικιλιών και των ποικιλιών που αναπτύσσονται για καλλιέργεια υπό ιδιαίτερες συνθήκες πρέπει να συμμορφώνονται με ειδικούς όρους όσον αφορά την πιστοποίηση και την επαλήθευση των σπόρων, ενώ πρέπει να πραγματοποιούνται επίσημοι μετέλεγχοι στους σπόρους. Πρέπει να υπάρχει επίσημη παρακολούθηση σε όλα τα στάδια της παραγωγής και της εμπορίας.
Τα κράτη μέλη πρέπει να θέσουν σε ισχύ τις αναγκαίες διατάξεις για να συμμορφωθούν με την Οδηγία το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2010.
Διαβάστε αναλυτικά τον Κανονισμό για τις Αβελτίωτες ντόπιεs ποικιλίες κηπευτικών
Όπως παρατηρεί η Επιτροπή, τα θέματα της βιοποικιλότητας και της διατήρησης των φυτογενετικών πόρων έχουν αποκτήσει μεγάλη σημασία τα τελευταία χρόνια. Για να εξασφαλιστεί η επιτόπου διατήρηση και η βιώσιμη χρήση των φυτογενετικών πόρων, οι ντόπιες αβελτίωτες φυλές και οι ποικιλίες που καλλιεργούνται κατά παράδοση σε συγκεκριμένους τόπους και περιφέρειες και απειλούνται με γενετική διάβρωση (διατηρητέες ποικιλίες) πρέπει να καλλιεργούνται και να διατίθενται στο εμπόριο ακόμη και όταν δεν συμμορφώνονται με τις γενικές απαιτήσεις όσον αφορά την αποδοχή ποικιλιών και την εμπορία σπόρων προς σπορά. Εκτός από τον γενικό στόχο προστασίας των φυτογενετικών πόρων, το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της διατήρησης των εν λόγω ποικιλιών βρίσκεται στο γεγονός ότι είναι ιδιαιτέρως καλά προσαρμοσμένες στις τοπικές συνθήκες, επισημαίνεται στην Οδηγία.
Οι παρεκκλίσεις όσον αφορά την αποδοχή των εν λόγω ποικιλιών πρέπει να αφορούν τις ουσιαστικές απαιτήσεις για την αποδοχή μιας ποικιλίας και τις διαδικαστικές απαιτήσεις που προβλέπονται στην οδηγία 2003/91/ΕΚ της Επιτροπής, της 6ης Οκτωβρίου 2003, για τη θέσπιση μέτρων για την εφαρμογή του άρθρου 7 της οδηγίας 2002/55/ΕΚ του Συμβουλίου, όσον αφορά τα ελάχιστα χαρακτηριστικά που πρέπει να καλύπτονται κατά την εξέταση και τις ελάχιστες προϋποθέσεις για την εξέταση ορισμένων ποικιλιών κηπευτικών ειδών
Η κάθε μία από τις εν λόγω ποικιλίες θα συνδέεται με την περιφέρεια ή τις περιφέρειες στις οποίες παραδοσιακά καλλιεργείται, ώστε τα κράτη μέλη να προβλέψουν περιορισμούς σχετικά με την παραγωγή και την εμπορία των σπόρων προς σπορά, για να εξασφαλιστεί ότι η εμπορία των σπόρων πραγματοποιείται στο πλαίσιο της επιτόπου διατήρησης και της βιώσιμης χρήσης των φυτογενετικών πόρων. Σ’ αυτό το πλαίσιο, τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εγκρίνουν πρόσθετες περιφέρειες, όπου θα μπορούν να διατίθενται στο εμπόριο οι σπόροι που υπερβαίνουν τις ποσότητες οι οποίες απαιτούνται για να εξασφαλιστεί η διατήρηση της σχετικής ποικιλίας στην περιφέρεια καταγωγής της, υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω περιφέρειες είναι συγκρίσιμες όσον αφορά τους φυσικούς και ημιφυσικούς οικοτόπους. Για να εξασφαλιστεί ότι διατηρείται ο δεσμός με την περιφέρεια καταγωγής, αυτό δεν πρέπει να ισχύει όταν ένα κράτος μέλος έχει εγκρίνει πρόσθετες περιφέρειες παραγωγής.
Η ιχνηλασιμότητα των σπόρων πρέπει να εξασφαλιστεί με κατάλληλες απαιτήσεις σφράγισης και επισήμανσης για τις διατηρητέες ποικιλίες και για τις ποικιλίες που αναπτύσσονται για καλλιέργεια υπό ιδιαίτερες συνθήκες. Οι καλλιέργειες σπόρων των διατηρητέων ποικιλιών και των ποικιλιών που αναπτύσσονται για καλλιέργεια υπό ιδιαίτερες συνθήκες πρέπει να συμμορφώνονται με ειδικούς όρους όσον αφορά την πιστοποίηση και την επαλήθευση των σπόρων, ενώ πρέπει να πραγματοποιούνται επίσημοι μετέλεγχοι στους σπόρους. Πρέπει να υπάρχει επίσημη παρακολούθηση σε όλα τα στάδια της παραγωγής και της εμπορίας.
Τα κράτη μέλη πρέπει να θέσουν σε ισχύ τις αναγκαίες διατάξεις για να συμμορφωθούν με την Οδηγία το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2010.
Διαβάστε αναλυτικά τον Κανονισμό για τις Αβελτίωτες ντόπιεs ποικιλίες κηπευτικών
πηγή:agronews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου