Μιλάει εννέα ξένες γλώσσες, κάνει διδακτορικό στη συγκριτική λογοτεχνία, είναι η πρώτη Ελληνίδα που δίδαξε ελληνικά στη Σμύρνη μετά το 1922 και αποτελεί τον ιθύνοντα νου στην ταχέως επεκτεινόμενη αγορά του σαλιγκαριού στη χώρα μας! Πρόκειται για την κυρία Μαρία Βλάχου, πολυσχιδή προσωπικότητα, η οποία αποτελεί σημείο αναφοράς για όλους τους επίδοξους εκτροφείς σαλιγκαριών της χώρας καθώς μαζί με την αδελφή της Παναγιώτα Βλάχου ευθύνεται ουσιαστικά για την ανάπτυξη τού πολλά υποσχόμενου κλάδου. Με επιχειρησιακή βάση την οικογενειακή επιχείρηση στην Κορινθία, η γεννημένη το 1980 επιχειρηματίας ενεπλάκη με τα σαλιγκάρια έπειτα από μαραθώνιο σπουδών. Σπούδασε Αγγλική και Γερμανική Φιλολογία στην Ιταλία, έκανε μεταπτυχιακό στη διδασκαλία των πορτογαλικών στη Λισαβόνα, όπου και άρχισε διδακτορικό με θέμα τη συγκριτική λογοτεχνία. Στη συνέχεια εκλήθη από το Πανεπιστήμιο της Σμύρνης όπου δίδαξε αρχικά ιταλική φιλολογία και έπειτα ελληνικά στο νεοπαγές Τμήμα Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού. Η εμπλοκή της με την πολλά υποσχόμενη παραγωγή των σαλιγκαριών προέκυψε τυχαία. «Είχα μετακομίσει στις Βρυξέλλες,όπου εργαζόμουν ως μεταφράστρια στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή. Βρισκόμουν στην Ελβετία όταν δοκίμασα πρώτη φορά σαλιγκάρια. Τη στιγμή που έτρωγαμίλησα με την αδελφή μου στο τηλέφωνο και της είπα:“Τρώω μια μερίδα σαλιγκάρια που κάνει 37 ευρώ!”. “Τι ωραία ιδέα” μου απάντησε. “Εχουμε εκατοντάδες σαλιγκάρια έξω από την κήπο μας. Μήπως να ασχοληθούμε και εμείς;”» διηγείται η κυρία Βλάχου.
Η αδελφή της, πολύγλωσση και με σπουδές στην Ιταλία και εκείνη, άρχισε να ερευνά το ζήτημα και κατέληξε στη Βόρεια Ιταλία όπου ανακάλυψε το Διεθνές Ινστιτούτο Εκτροφής Σαλιγκαριών. Εκεί ασχολήθηκε με την πρακτική και σεμινάρια, ενώ έλαβε την τεχνογνωσία για τη μεταφορά του εγχειρήματος στην Ελλάδα.
«Η αδελφή μου ξεκίνησε με τρία στρέμματα και μετά η επιχείρηση επεκτάθηκε.Αρχισε να την καλεί πολύς κόσμος για να ενημερωθεί και να τη ρωτά αν αξίζει τον κόπο για να ασχοληθεί. Σκεφτήκαμε να το δούμε επιχειρηματικά και πήραμε την αντιπροσωπεία του Διεθνούς Ινστιτού του Εκτροφής Σαλιγκαριών για όλη την Ελλάδα» σημειώνει. «Είδαμε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα κορεσμού. Ο κλάδος έχει τεράστιο μέλλον καθώς η υπάρχουσα παγκόσμια παραγωγή καλύπτει μόλις το 10% των αναγκών!» υπογραμμίζει η κυρία Βλάχου. Ετσι, πολλοί αγρότες άρχισαν να αντικαθιστούν τις παραδοσιακές καλλιέργειές τους με την εκτροφή σαλιγκαριών, διότι η τιμή είναι σταθερά ανοδική. Εφέτος η χονδρική κυμαίνεται σε 3,75 ευρώ ανά κιλό, όταν πέρυσι ήταν 3,70 και πρόπερσι 3,50 ευρώ. «Πάρα πολλοί Αθηναίοι ενδιαφέρονται για την εκτροφή, την οποία αντιμετωπίζουν και ως εναλλακτική πρόταση αποκέντρωσης. Κάποιοι αγόρασαν χωράφια και έβαλαν μπροστά,το εγχείρημα όμως δεν είναι όσο εύκολο ακούγεται. Πρέπει να εκπληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις» εξηγεί η επιχειρηματίας.
Η επιχείρηση της οικογένειας Βλάχου επεκτείνεται στη συμβουλευτική και στην παροχή τεχνογνωσίας σε επίδοξους παραγωγούς. «Αξιολογούμε επενδυτικά σχέδια, ελέγχουμε αν η μονάδα είναι βιώσιμη, ασκούμε τακτικούς έλεγχους και παρέχουμε τεχνογνωσία και ενημερωτικό υλικό. Επίσης, λειτουργούμε πρόγραμμα εθελοντισμού και πρακτικής άσκησης για τους υποψήφιους εκτροφείς» υπογραμμίζει η επιχειρηματίας. «Το άλλο που κάνουμε είναι η συμβολαιακή καλλιέργεια». Μέχρι στιγμής έχουν περάσει από τα γραφεία τους περί τα 5.500 άτομα, τα, δε, εκτροφεία αριθμούν τα 78 σε ολόκληρη τη χώρα.
«Τα πρώτα έσοδα των εκτροφέων παρουσιάζονται έπειτα από 18-20 μήνες και ύστερα καθίστανται ετήσια. Το σαλιγκάρι διαβιοί στο εκτροφείο έναν χρόνο και, όταν πωλείται , βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη. Στα παλιά χρόνια αποτελούσε την τροφή του φτωχού. Τώρα,όμως, θεωρείται γκουρμέ. Στη χώρα μας κυρίως πωλείται από τα εκτροφεία σε καζίνα, ξενοδοχεία και κρητικά εστιατόρια» υπογραμμίζει η κυρία Βλάχου. Το σαλιγκάρι πωλείται φρέσκο, κατεψυγμένο ή και κονσέρβα, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής διατίθεται στις φαρμακοβιομηχανίες και στις εταιρείες καλλυντικών.
Το σαλιγκάρι και η καλλιέργειά του
Περίπου 4.000 είδη σαλιγκαριών υπάρχουν, όμως αυτό που παράγεται κυρίως σήμερα και αποτελεί τη νέα κατεύθυνση στη σαλιγκαροτροφία είναι το είδος Ηelix Αspersa Μoller. Είναι από αυτά που συναντάμε πιο συχνά στη μεσογειακή λεκάνη και είναι άκρως κατάλληλο και ανθεκτικό σε συνθήκες εκτροφείου. Δεν προσβάλλεται από ασθένειες, έχει μόνο φυσικούς εχθρούς: ορισμένα είδη εντόμων, τα ποντίκια και τα πουλιά. Ως είδος σαλιγκαριού έχει τη μεγαλύτερη ζήτηση παγκοσμίως και προσφέρεται για αγροτική αλλά και για βιομηχανική εκμετάλλευση. Στην πλήρη ωρίμανσή του, έτοιμο για συλλογή, ζυγίζει 10-12 γραμμάρια. Γεννά 120 αβγά ετησίως. Το παράγουν πάνω από το 80% των εκτροφέων σαλιγκαριών πανευρωπαϊκά.
* Χωράφια τουλάχιστον πέντε στρεμμάτων. * Φρεζάρισμα, αντιμετώπιση ζιζανίων, μυοκτονία. * Καλή περίφραξη με πυκνό μεταλλικό πλέγμα από κάρβουνο. * Αφθονο, καθαρό, ψέκασμα της εγκατάστασης με σταγόνες νερού. * Σκιερό μέρος, αλλιώς τοποθέτηση διχτυού σκίασης απαραιτήτως.
* Ενα εκτροφείο 5 στρεμμάτων μπορεί να ξεκινήσει να λειτουργεί πλήρως με δαπάνη 14.500 ευρώ (+ΦΠΑ) για πρώτες ύλες, σαλιγκάρια, πλέγματα προστασίας κτλ.
Η συγκομιδή
* Ενα στρέμμα μπορεί να αποφέρει 1.000-1.500 κιλά σαλιγκάρια τον χρόνο.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=345860&dt=29/07/2010#ixzz0v4Ejxtgh
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου