(Η συνταγή από την κυρία Στέλλα –Αρφαρά Μεσσηνίας)
Για το σαπούνι χρησιμοποιούμε τα υπολείμματα λαδιού (μούργα).Το λάδι είναι – ιδιαίτερα της κυρίας Στέλλας- καλό έξτρα παρθένο και για τις ανάγκες του σπιτιού. Ακριβό και με πολύ κόπο μαζεμένο για να γίνει σαπουνάκι.
Τα υποβαθμισμένα λάδια τα περνάμε με ένα τούλι ώστε να κρατήσουμε τα χοντρόκοκκα και τα υπόλοιπα τα βάζουμε στο καζάνι ίση ποσότητα νερού
Αν βάλουμε πέντε κιλά λάδι θα ρίξουμε και 5 κιλά νερό αρχικά. Παράλληλα θα διαλύσουμε με καυστική ποτάσα-σπίρτο- σε 800-950γρ διαλυμένη σε άλλα 2λίτρα νερού Αντί για καυστική ποτάσα μπορούμε να βάλουμε ίση ποσότητα σόδας
Η διαδικασία είναι απλή.
1. Το λάδι μαζί με το πρώτο νερό μπαίνουν στο καζάνι και ζεσταίνονται ώστε να γίνει καυτό και αρχίζει να βράζει. Τότε η φωτιά χαμηλώνει σχεδόν εντελώς.
2. Αρχίζουμε να ρίχνουμε την διαλυμένη ποτάσα σιγά-σιγά ανακατεύοντας συνεχώς. Το μίγμα πρέπει να είναι ομοιογενές και να μην κάνει συσσωματώματα. Η ανάδευση καλύτερα να γίνεται με ξύλο ώστε να «κολλάει» πάνω το υλικό Αρχίζει να πήζει δημιουργώντας μία «πάστα» . Το μίγμα επιπλέει στο υπόλοιπο νερό που έχει σημαντικό ρόλο στο να μην κάψει η φωτιά το λάδι.
3. Η ποτάσα διαλύεται μόνο σε καυτό νερό. Ρίχνεται σε πολύ μικρές ποσότητες το διάλυμα και αργά για να μην κάψει το υλικό
4. Στην επιφάνεια βγαίνουν λίγα σκούρα σπυριά από την αντίδραση του σπίρτου που απομακρύνονται. Όταν σταματήσουν και το μίγμα καθαρίζει και «ξαστερώνει» έχουμε σχεδόν ολοκληρώσει. Σηκώνουμε το ξύλο που σχεδόν στέκεται μόνο του στο καζάνι μας από την πυκνότητα του μίγματος.
5. Αν σηκώσουμε το ξύλο το μίγμα πλέον έχει συνοχή και ξεκολλά. Ήρθε η ώρα που κλείνουμε την φωτιά.
Τα παλιά χρόνια που τα σκεύη δεν περίσσευαν το υλικό έμενε εκείνα πήξει μία ημέρα με το υπόλοιπο νερό από κάτω στο καζάνι και το σαπούνι απάνω .Την επόμενη ημέρα το χαράζαν με ένα μαχαίρι.
Σήμερα απλώνουμε μία λαδόκολλα και φτιάχνουμε ένα ξύλινο τελάρο. Με μία κουτάλα γεμίζουμε το τελάρο- καλούπι με το ζεστό σαπούνι προσέχοντας να μην παίρνουμε παρά ελάχιστο από το υποκείμενο νερό του καζανιού.
Η τέχνη αρχαία και το σαπουνάκι φτωχικό αλλά φίνο.
Αν θέλουμε να το κάνουμε και αρωματικότερο βάζουμε και λίγο αιθέριο έλαιο .Το ρίχνουμε στο τέλος λίγο πρίν να το βγαλουμε γιατι αν είναι ζεστό θα εξατμιστεί.
Σας προτείνουμε δεντρολίβανο ή λεβάντα. Προσωπικά μου αρέσει το απλό του ελαιόλαδου.
biokipos.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου